Car with non-Western occupants after - Part 2

"Car with non-Western occupants after the end of 2016" - Part 2

… cycling towards the large window, he cycled back and forth to see who was inside. Inside, one of the customers reportedly hesitated to leave his seat. That backfired when he unexpectedly encountered the officer. Upon request, the customer had to identify themselves. Moments earlier, they had managed to make their way to the exit after finishing their meal. Fewer cars were driving in the area that afternoon. Occasionally, a scooter or bicycle would be parked by the window to be walked into by the salesperson. At the same establishment, a customer was reportedly once seen with his "tips" ready for the shop assistant working at the time. The customer, a man in his forties, entered and glanced around. He didn't seem concerned about his surroundings but wanted to have a quick chat with whoever was on duty. The shop assistant, an Asian woman, approached him. She asked if he wanted to order something. At the back were several slot machines and a rectangular table on which fresh rolls lay in an unopened bag. Nearby, one could use the restroom. The same shop assistant occasionally left the shop to see the license plate of a parked car. Perhaps she wanted to write it down, as she immediately pulled out her cell phone. She then decided to go back inside. The officer who cycled past the window apparently took a detour after a while. Unsure if this was related to such a check, the customer didn't hesitate and walked to the right, the side of the sidewalk where there were hardly any cars. Halfway through, he turned around and decided to go to the other side. It was a side street with several parked cars. Just past a lamppost, the man reportedly saw the officer approaching. He didn't get off his bike. He gradually approached him at a walking pace. The man noticed his relaxed demeanor and was asked if he had his ID with him. Upon request, the officer retrieved his document from his jacket pocket. When the officer examined it more closely, he asked the man a few brief questions. He was surprised when he said he was still residing elsewhere: it was definitely not a "normal" residential address. After reviewing the information, he consulted the central office. His details were checked remotely. The man said he had visited the location in question more than once. He explained that, given his situation, he was looking for ways to spend his day without being unnecessarily out on the streets. As he answered the questions, the officer nodded with a certain confirmation: everything was fine. He wore dark sunglasses and a helmet. He handed the man his document back. According to his impression, the man had stated several times that he was involved in the "described situation," a situation he would otherwise never have experienced in that way. He didn't need many words to clarify his story. Just as he was about to take something else from his jacket pocket, the officer made a slight gesture. He didn't want to hear anything more from him. He ended the conversation. The two were standing a few meters away, out of sight of the window. With his hands on the wheel, the officer then drove out of the street. Another customer, who had paid for his order, walked out. <To be continued>

“Wagen met niet-Westerse inzittenden na einde 2016” - Part 2

… die in de richting van het grote raam fietste, reed heen en weer om te zien wie er binnen zat. Binnen zou een van de klanten hebben geaarzeld van zijn plaats te stappen en te vertrekken. Dat liep mis

deze onverwachts de agent tegen kwam. Op verzoek moest de gast zich legitimeren. Even daarvoor wist deze zich naar de uitgang te bewegen nadat hij zijn maaltijd had genuttigd. Die middag reden minder auto’s in de omgeving. Een scooter of fiets plaatste men af en toe bij het raam om bij de verkoper naar binnen te stappen. Bij dezelfde vestiging zou men ooit een bezoeker hebben gezien die zijn ‘tips’ al gereed had voor de op dat moment werkzame shop assistent. De bezoeker, een man ergens in de veertig, stapte binnen en keek even om zich heen. Hij leek zich om de omgeving niet te bekommeren, maar wilde graag een kort gesprek met degene die op moment dienst had. De shop assistent, een Aziatische vrouw, liep naar hem toe. Zij vroeg hem of hij iets wilde bestellen. Aan de achterzijde bevonden zich enkele ‘gokkasten’ en een rechthoekige tafel waarop verse broodjes in een ongeopende zak lagen. Nabij kon men gebruik maken van het toilet. Het kwam voor dat dezelfde shop assistent ooit de ‘zaak’ uitliep om het kenteken van een geparkeerde auto te zien. Wellicht dat zij deze wenste te noteren, aangezien zij haar mobiel telefoon meteen tevoorschijn haalde. Daarna besloot zij weer terug naar binnen te lopen. - - - De agent die voorbij het raam fietste, zou na enige tijd zijn omgereden. Omdat de klant niet wist of dit met een dergelijke controle te maken had, aarzelde hij niet langer en liep naar rechts, de zijde van het trottoir waar vrijwel geen auto’s zich bevonden. Halverwege draaide hij zich alsnog om en besloot naar de andere kant te gaan. Het was een zijstraat met meerdere geparkeerde auto’s. Even voorbij een lantaarnpaal zou de man de agent hebben zien naderen. Deze stapte niet zijn fiets af. Geleidelijk reed hij stapvoets naar hem toe. De man zag hoe hij zich op een ontspannen manier gedroeg en werd hem gevraagd of hij zijn legitimatie bij zich had. Op verzoek haalde deze zijn document uit zijn jaszak. Toen de ander het document nader bekeek, stelde hij de man enkele korte vragen. Hij werd verbaasd dat hij vertelde dat hij nog steeds elders verbleef: het was beslist geen ‘normaal’ woonadres. Nadat hij de gegevens bekeek, raadpleegde hij de centrale. Zijn gegevens werden op afstand gecontroleerd. De man zei dat hij de betreffende locatie meer dan eens bezocht. Hij verklaarde dat hij, gezien zijn situatie, naar manieren zocht om zijn dag door te brengen zonder zich buiten op straat onnodig op te houden. Bij het beantwoorden van de vragen, knikte de agent met een zekere bevestiging: het was verder in orde. Op zijn gezicht droeg hij een donkere zonnebril en een helm. Hij gaf de man zijn document terug. Volgens zijn indruk, zou de man meerdere keren hebben verklaard dat hij betrokken was bij de ‘beschreven situatie’ die hij anders nooit op die wijze had ervaren. Hij had niet veel woorden nodig om zijn verhaal te verduidelijken. Op het moment toen hij van plan was iets anders uit zijn jaszak te halen, maakte de agent een licht gebaar. Hij verlangde niets meer van hem te weten. Het gesprek werd door hem beëindigd. Het tweetal stond op een paar meters afstand buiten zicht van het raam. Met zijn handen aan het stuur, reed de agent vervolgens de straat uit. Een andere klant, die zijn bestelling had afgerekend, kwam naar buiten lopen. <Wordt vervolgd>

„Auto mit nicht-westlichen Insassen nach Ende 2016“ – Teil 2

… Er fuhr mit dem Fahrrad auf das große Fenster zu und radelte hin und her, um zu sehen, wer sich darin befand. Drinnen zögerte einer der Kunden angeblich, seinen Platz zu verlassen. Das erwies sich als Fehlschlag, als er unerwartet dem Beamten begegnete. Auf Verlangen musste sich der Kunde ausweisen. Kurz zuvor hatten sie es nach dem Essen noch zum Ausgang geschafft. An diesem Nachmittag waren weniger Autos in der Gegend unterwegs. Gelegentlich parkte ein Roller oder Fahrrad am Fenster, in das der Verkäufer hineinging. Im selben Geschäft wurde Berichten zufolge einmal ein Kunde gesehen, der sein Trinkgeld für die gerade angestellte Verkäuferin bereithielt. Der Kunde, ein Mann in den Vierzigern, trat ein und sah sich um. Er schien sich nicht um seine Umgebung zu kümmern, wollte aber kurz mit dem Diensthabenden sprechen. Die Verkäuferin, eine Asiatin, kam auf ihn zu und fragte, ob er etwas bestellen wolle. Im hinteren Bereich befanden sich mehrere Spielautomaten und ein rechteckiger Tisch, auf dem frische Brötchen in einer ungeöffneten Tüte lagen. In der Nähe gab es eine Toilette. Dieselbe Verkäuferin verließ gelegentlich den Laden, um sich das Kennzeichen eines parkenden Autos anzusehen. Vielleicht wollte sie es notieren, denn sie zückte sofort ihr Handy. Anschließend beschloss sie, wieder hineinzugehen. Der Beamte, der mit dem Fahrrad am Fenster vorbeifuhr, machte offenbar nach einer Weile einen Umweg. Unsicher, ob es sich um eine solche Kontrolle handelte, zögerte der Kunde nicht und ging nach rechts, auf die Seite des Gehwegs, auf der kaum Autos fuhren. Auf halbem Weg drehte er sich um und beschloss, auf die andere Seite zu gehen. Es war eine Seitenstraße mit mehreren parkenden Autos. Kurz hinter einem Laternenpfahl sah der Mann den Beamten auf sich zukommen. Er stieg nicht ab, sondern näherte sich ihm langsam im Schritttempo. Dem Mann fiel sein entspanntes Auftreten auf und er wurde gefragt, ob er seinen Ausweis dabei habe. Auf Verlangen holte der Beamte seinen Ausweis aus seiner Jackentasche. Als der andere Beamte ihn genauer betrachtete, stellte er dem Mann ein paar kurze Fragen. Er war überrascht, als er angab, noch woanders zu wohnen: Es handelte sich definitiv nicht um eine „normale“ Wohnadresse. Nach Überprüfung der Angaben konsultierte er die Zentrale. Seine Daten wurden per Fernzugriff überprüft. Der Mann gab an, den betreffenden Ort bereits mehrfach besucht zu haben. Er erklärte, dass er angesichts seiner Situation nach Möglichkeiten suche, seinen Tag zu verbringen, ohne unnötig auf der Straße zu sein. Als er die Fragen beantwortete, nickte der Beamte mit einer gewissen Bestätigung: Alles sei in Ordnung. Er trug eine dunkle Sonnenbrille und einen Helm. Er gab dem Mann sein Dokument zurück. Seinem Eindruck nach hatte der Mann mehrfach angegeben, in die „beschriebene Situation“ verwickelt gewesen zu sein, eine Situation, die er sonst so nie erlebt hätte. Er brauchte nicht viele Worte, um seine Geschichte zu verdeutlichen. Gerade als er etwas anderes aus seiner Jackentasche holen wollte, machte der Beamte eine leichte Geste. Er wollte nichts mehr von ihm hören. Er beendete das Gespräch. Die beiden standen einige Meter entfernt, außer Sichtweite des Fensters. Mit den Händen am Lenkrad fuhr der Beamte dann von der Straße. Ein anderer Kunde, der seine Bestellung bezahlt hatte, verließ den Laden. <Fortsetzung folgt>

"Carro com ocupantes não ocidentais após o final de 2016" - Parte 2

... pedalando em direcção à grande janela, andava de um lado para o outro para ver quem estava lá dentro. Lá dentro, um dos clientes terá hesitado em sair do seu lugar. Isto saiu pela culatra quando encontrou inesperadamente o polícia. Mediante solicitação, o cliente teve de se identificar. Momentos antes, tinham conseguido chegar à saída após terminarem a refeição. Menos carros circulavam na zona naquela tarde. Ocasionalmente, uma scooter ou bicicleta era estacionada perto da janela para ser conduzida pelo vendedor. No mesmo estabelecimento, um cliente terá sido visto, certa vez, com as suas "gorjetas" prontas para o vendedor que trabalhava na altura. O cliente, um homem na casa dos 40 anos, entrou e olhou em redor. Não parecia preocupado com o que estava à volta, mas queria ter uma conversa rápida com quem estava de serviço. A vendedora, uma mulher asiática, aproximou-se dele. Ela perguntou-lhe se queria pedir alguma coisa. Ao fundo, havia várias máquinas de jogo e uma mesa retangular sobre a qual havia pãezinhos frescos num saco fechado. Perto dali, era possível usar a casa de banho. A mesma vendedora saía ocasionalmente da loja para ver a matrícula de um carro estacionado. Talvez quisesse anotá-la, pois pegou imediatamente no telemóvel. Então, decidiu voltar para dentro. O polícia que passou de bicicleta pela janela aparentemente fez um desvio passado um bocado. Sem saber se tal estava relacionado com uma verificação, o cliente não hesitou e caminhou para a direita, o lado do passeio onde quase não havia carros. A meio do caminho, virou-se e decidiu ir para o outro lado. Era uma rua lateral com vários carros estacionados. Logo a seguir a um poste de iluminação, o homem terá visto o polícia a aproximar-se. Ele não desceu da bicicleta. Aproximou-se dele gradualmente, em passo de caminhada. O homem notou o seu comportamento descontraído e foi questionado se estava com a sua identidade. A pedido, o polícia retirou o seu documento do bolso do casaco. Quando o outro polícia o examinou mais atentamente, fez algumas perguntas breves ao homem. Ficou surpreendido ao dizer que ainda residia noutro local: definitivamente não era um endereço residencial "normal". Após analisar a informação, consultou a central telefónica. Os seus dados foram verificados remotamente. O homem disse ter visitado o local em questão mais do que uma vez. Explicou que, dada a sua situação, procurava formas de passar o dia sem estar desnecessariamente na rua. Enquanto respondia às perguntas, o polícia assentiu com uma certa confirmação: estava tudo bem. Usava óculos escuros e capacete. Devolveu o documento ao homem. Segundo a sua impressão, o homem afirmara por diversas vezes que estava envolvido na "situação descrita", situação que, de outra forma, nunca teria vivenciado daquela forma. Não precisou de muitas palavras para esclarecer a sua história. No momento em que estava prestes a tirar algo do bolso do casaco, o polícia fez um ligeiro gesto. Não queria ouvir mais nada dele. Encerrou a conversa. Os dois estavam a poucos metros de distância, longe da vista da janela. Com as mãos no volante, o polícia saiu então da rua. Outro cliente, que tinha pago o seu pedido, saiu. <Continua>

"2016'nın Sonundan Sonra Batılı Olmayan Yolcuların Olduğu Araba" - Bölüm 2

... büyük pencereye doğru bisiklet sürerken, içeride kimin olduğunu görmek için ileri geri gitti. İçeride, müşterilerden birinin koltuğundan kalkmaya çekindiği bildirildi. Beklenmedik bir şekilde

polisle karşılaştığında bu durum ters tepti. Müşteri, istek üzerine kimliğini açıklamak zorundaydı. Birkaç dakika önce, yemeklerini bitirdikten sonra çıkışa doğru ilerlemeyi başarmışlardı. O öğleden sonra bölgede daha az araba vardı. Ara sıra, satış görevlisinin içeri girmesi için pencerenin önüne bir scooter veya bisiklet park ediliyordu. Aynı işletmede, bir müşterinin o sırada çalışan tezgahtar için "bahşişlerini" hazırladığı görüldü. Kırklı yaşlarında bir erkek olan müşteri içeri girdi ve etrafına bakındı. Çevresiyle ilgilenmiyor gibiydi, ancak görevliyle kısa bir sohbet etmek istiyordu. Asyalı bir kadın olan tezgahtar ona yaklaştı ve bir şey sipariş etmek isteyip istemediğini sordu. Arka tarafta birkaç slot makinesi ve üzerinde açılmamış bir poşette taze ekmeklerin durduğu dikdörtgen bir masa vardı. Yakınlarda tuvalet kullanılabiliyordu. Aynı tezgahtar ara sıra park etmiş bir arabanın plakasını görmek için dükkandan ayrılıyordu. Belki de not almak istiyordu, hemen cep telefonunu çıkarıyordu. Sonra içeri girmeye karar verdi. Pencerenin önünden bisikletle geçen polis memuru bir süre sonra yolunu değiştirmiş gibi görünüyordu. Bunun böyle bir çekle ilgili olup olmadığından emin olmayan müşteri tereddüt etmeden sağa, kaldırımın neredeyse hiç araba olmayan tarafına doğru yürüdü. Yarı yolda geri döndü ve diğer tarafa gitmeye karar verdi. Birkaç park etmiş arabanın olduğu bir ara sokaktı. Bir sokak lambasını geçtikten hemen sonra, adamın yaklaşan polis memurunu gördüğü bildirildi. Bisikletinden inmedi. Yavaş yavaş yürüyerek ona yaklaştı. Adam rahat tavrını fark etti ve yanında kimliğinin olup olmadığı soruldu. Polis memuru isteği üzerine ceketinin cebinden belgesini çıkardı. Diğer polis memuru daha yakından inceleyince adama birkaç kısa soru sordu. Hâlâ başka bir yerde ikamet ettiğini söylediğinde şaşırdı: kesinlikle "normal" bir ikamet adresi değildi. Bilgileri inceledikten sonra merkez ofise danıştı. Bilgileri uzaktan kontrol edildi. Adam, söz konusu yeri birden fazla kez ziyaret ettiğini söyledi. Durumu göz önüne alındığında, gününü gereksiz yere sokaklarda kalmadan geçirmenin yollarını aradığını açıkladı. Soruları yanıtlarken, polis memuru kesin bir onayla başını salladı: her şey yolundaydı. Koyu renk güneş gözlüğü ve kask takmıştı. Belgesini adama geri verdi. İzlenimine göre, adam "tarif edilen duruma" dahil olduğunu defalarca belirtmişti; aksi takdirde asla bu şekilde deneyimleyeceği bir durumdu bu. Hikayesini açıklamak için fazla söze ihtiyacı yoktu. Ceketinin cebinden başka bir şey çıkarmak üzereyken, polis memuru hafif bir hareket yaptı. Ondan daha fazla bir şey duymak istemiyordu. Konuşmayı bitirdi. İkisi, pencerenin görüş alanının dışında, birkaç metre uzakta duruyorlardı. Elleri direksiyonda olan polis memuru, ardından sokaktan çıktı. Siparişini ödeyen bir diğer müşteri ise dışarı çıktı. <Devam edecek>

"Coche con ocupantes no occidentales después de finales de 2016" - Parte 2

... mientras se dirigía en bicicleta hacia la gran ventana, iba y venía para ver quién estaba dentro. Dentro, uno de los clientes, según se informa, dudó en levantarse de su asiento. La situación se volvió contraproducente cuando se encontró inesperadamente con el agente. Al pedírselo, el cliente tuvo que identificarse. Momentos antes, había logrado llegar a la salida después de terminar de comer. Esa tarde circulaban menos coches por la zona. De vez en cuando, una moto o bicicleta se estacionaba junto a la ventana para que el vendedor entrara. En el mismo establecimiento, se informó que una vez se vio a un cliente con sus "propinas" listas para el dependiente que trabajaba en ese momento. El cliente, un hombre de unos cuarenta años, entró y miró a su alrededor. No parecía preocupado por su entorno, pero quería charlar brevemente con quien estuviera de turno. La dependiente, una mujer asiática, se acercó a él y le preguntó si quería pedir algo. Al fondo había varias máquinas tragamonedas y una mesa rectangular con panecillos recién hechos en una bolsa sin abrir. Cerca, se podía usar el baño. La misma dependienta salía de vez en cuando para ver la matrícula de un coche aparcado. Quizás quería anotarla, ya que enseguida sacó su móvil. Decidió volver a entrar. El agente que pasó en bicicleta por la ventanilla, al parecer, se desvió al cabo de un rato. Sin saber si se trataba de una comprobación, el cliente no dudó y caminó hacia la derecha, el lado de la acera donde apenas había coches. A mitad de camino, se dio la vuelta y decidió ir al otro lado. Era una calle lateral con varios coches aparcados. Justo después de una farola, el hombre, según se informa, vio acercarse al agente. No se bajó de la bicicleta. Se acercó poco a poco, a paso de tortuga. El hombre notó su actitud relajada y le preguntó si llevaba su identificación. Al pedírselo, el agente sacó su documento del bolsillo de la chaqueta. Cuando el otro agente lo examinó con más detenimiento, le hizo unas breves preguntas. Se sorprendió cuando dijo que aún residía en otro lugar: definitivamente no era una dirección residencial "normal". Tras revisar la información, consultó con la oficina central. Sus datos fueron verificados a distancia. El hombre dijo haber visitado el lugar en cuestión más de una vez. Explicó que, dada su situación, buscaba maneras de pasar el día sin estar innecesariamente en la calle. Mientras respondía a las preguntas, el agente asintió con cierta confirmación: todo estaba bien. Llevaba gafas de sol oscuras y casco. Le devolvió el documento. Según su impresión, el hombre había declarado varias veces que estaba involucrado en la "situación descrita", una situación que de otro modo nunca habría vivido de esa manera. No necesitó muchas palabras para aclarar su historia. Justo cuando estaba a punto de sacar algo del bolsillo de su chaqueta, el agente hizo un leve gesto. No quería saber nada más de él. Terminó la conversación. Los dos estaban a pocos metros de distancia, fuera de la vista de la ventana. Con las manos en el volante, el agente salió de la calle. Otro cliente, que ya había pagado su pedido, se marchó. <Continuará>

« Voiture avec des occupants non occidentaux après fin 2016 » - Partie 2

… se dirigeant vers la grande vitrine, il fit des allers-retours à vélo pour voir qui était à l'intérieur. À l'intérieur, l'un des clients aurait hésité à quitter sa place. Cette décision s'est retournée contre lui lorsqu'il a rencontré l'agent de manière inattendue. Sur demande, le client a dû s'identifier. Quelques instants plus tôt, il avait réussi à se frayer un chemin jusqu'à la sortie après avoir terminé son repas. Moins de voitures circulaient dans le quartier cet après-midi-là. De temps en temps, un scooter ou un vélo était garé près de la vitrine, et le vendeur l'y conduisait. Dans le même établissement, un client aurait été aperçu un jour avec ses « pourboires » prêts à être remis au vendeur en poste. Le client, un homme d'une quarantaine d'années, est entré et a jeté un coup d'œil autour de lui. Il ne semblait pas préoccupé par son environnement, mais souhaitait discuter brièvement avec la vendeuse. La vendeuse, une femme asiatique, s'est approchée de lui et lui a demandé s'il souhaitait commander quelque chose. Au fond se trouvaient plusieurs machines à sous et une table rectangulaire sur laquelle des petits pains frais étaient déposés dans un sachet non ouvert. À proximité, on pouvait utiliser les toilettes. La même vendeuse quittait parfois le magasin pour voir la plaque d'immatriculation d'une voiture garée. Peut-être voulait-elle la noter, car elle sortit aussitôt son téléphone portable. Elle décida alors de rentrer. L'agent qui passait devant la vitrine à vélo fit apparemment un détour au bout d'un moment. Incertain d'un éventuel contrôle, le client n'hésita pas et se dirigea vers la droite, du côté du trottoir où il n'y avait pratiquement pas de voitures. À mi-chemin, il fit demi-tour et décida de passer de l'autre côté. C'était une rue transversale avec plusieurs voitures garées. Juste après un lampadaire, l'homme aurait vu l'agent s'approcher. Il ne descendit pas de vélo. Il s'approcha progressivement de lui au pas. L'homme remarqua son attitude détendue et on lui demanda s'il avait sa carte d'identité sur lui. Sur demande, l'agent sortit son document de la poche de sa veste. Lorsque l'autre agent l'examina de plus près, il lui posa quelques brèves questions. Il fut surpris d'apprendre qu'il résidait toujours ailleurs : il ne s'agissait certainement pas d'une adresse résidentielle « normale ». Après avoir examiné les informations, il consulta le bureau central. Ses coordonnées furent vérifiées à distance. L'homme affirma s'être rendu à plusieurs reprises à l'endroit en question. Il expliqua que, compte tenu de sa situation, il cherchait un moyen de passer la journée sans être inutilement dans la rue. Tandis qu'il répondait aux questions, l'agent acquiesça d'un signe de tête, une sorte de confirmation : tout allait bien. Il portait des lunettes de soleil foncées et un casque. Il rendit son document à l'homme. D'après son impression, l'homme avait déclaré à plusieurs reprises être impliqué dans la « situation décrite », une situation qu'il n'aurait autrement jamais vécue de cette façon. Il n'eut pas besoin de beaucoup de mots pour clarifier sa version des faits. Alors qu'il s'apprêtait à sortir quelque chose de la poche de sa veste, l'agent fit un léger geste. Il ne voulait plus rien entendre de lui. Il mit fin à la conversation. Les deux hommes se tenaient à quelques mètres de là, hors de vue de la fenêtre. Les mains sur le volant, l'agent quitta la rue. Un autre client, qui avait payé sa commande, est parti. <À suivre>

"Auto con passeggeri non occidentali dopo la fine del 2016" - Parte 2

… pedalando verso la grande vetrina, andò avanti e indietro per vedere chi ci fosse dentro. All'interno, uno dei clienti avrebbe esitato ad alzarsi. La situazione gli si ritorse contro quando incontrò inaspettatamente l'agente. Su richiesta, il cliente dovette identificarsi. Pochi istanti prima, erano riusciti a raggiungere l'uscita dopo aver terminato il pasto. Quel pomeriggio c'erano meno auto in circolazione nella zona. Di tanto in tanto, uno scooter o una bicicletta venivano parcheggiati vicino alla vetrina, dove il commesso li faceva salire. Nello stesso locale, una volta, un cliente sarebbe stato visto con le sue "mance" pronte per il commesso in servizio in quel momento. Il cliente, un uomo sulla quarantina, entrò e si guardò intorno. Non sembrava preoccupato per l'ambiente circostante, ma voleva fare due chiacchiere con chi era di turno. La commessa, una donna asiatica, si avvicinò a lui e gli chiese se volesse ordinare qualcosa. Sul retro c'erano diverse slot machine e un tavolo rettangolare su cui erano stati sistemati dei panini freschi in un sacchetto ancora chiuso. Lì vicino si poteva usare il bagno. La stessa commessa usciva di tanto in tanto dal negozio per vedere la targa di un'auto parcheggiata. Forse voleva annotarla, visto che tirava subito fuori il cellulare. Poi decise di rientrare. L'agente che era passato in bicicletta davanti alla vetrina, a quanto pare, dopo un po' ha fatto una deviazione. Incerto se ciò fosse dovuto a un controllo del genere, il cliente non ha esitato e si è diretto verso destra, il lato del marciapiede dove non c'erano quasi auto. A metà strada, si è voltato e ha deciso di andare dall'altra parte. Era una strada laterale con diverse auto parcheggiate. Appena superato un lampione, l'uomo avrebbe visto l'agente avvicinarsi. Non è sceso dalla bicicletta. Si è avvicinato gradualmente a passo d'uomo. L'uomo ha notato il suo atteggiamento rilassato e gli è stato chiesto se avesse con sé il documento d'identità. Su richiesta, l'agente ha estratto il documento dalla tasca della giacca. Quando l'altro agente lo ha esaminato più attentamente, ha rivolto all'uomo alcune brevi domande. Fu sorpreso quando disse di risiedere ancora altrove: non si trattava sicuramente di un indirizzo residenziale "normale". Dopo aver esaminato le informazioni, consultò l'ufficio centrale. I suoi dati furono controllati a distanza. L'uomo affermò di essersi recato più volte nel luogo in questione. Spiegò che, data la sua situazione, stava cercando un modo per trascorrere la giornata senza dover uscire inutilmente per strada. Mentre rispondeva alle domande, l'agente annuì con una certa conferma: tutto andava bene. Indossava occhiali da sole scuri e un casco. Restituì all'uomo il documento. Secondo la sua impressione, l'uomo aveva affermato più volte di essere coinvolto nella "situazione descritta", una situazione che altrimenti non avrebbe mai vissuto in quel modo. Non ebbe bisogno di molte parole per chiarire la sua versione. Proprio mentre stava per prendere qualcos'altro dalla tasca della giacca, l'agente fece un leggero gesto. Non voleva sentire altro da lui. Concluse la conversazione. I due erano a pochi metri di distanza, fuori dalla vista del finestrino. Con le mani sul volante, l'agente uscì dalla strada. Un altro cliente, che aveva pagato il suo ordine, se ne andò. <Continua>

"Αυτοκίνητο με μη Δυτικούς επιβάτες μετά το τέλος του 2016" - Μέρος 2

… κάνοντας ποδήλατο προς το μεγάλο παράθυρο, έκανε ποδήλατο πέρα ​​δώθε για να δει ποιος ήταν μέσα. Μέσα, ένας από τους πελάτες φέρεται να δίστασε να σηκωθεί από τη θέση του. Αυτό γύρισε μπούμερανγκ όταν

συνάντησε απροσδόκητα τον αστυνομικό. Κατόπιν αιτήματος, ο πελάτης έπρεπε να ταυτοποιηθεί. Λίγο νωρίτερα, είχαν καταφέρει να φτάσουν στην έξοδο αφού είχαν τελειώσει το γεύμα τους. Λιγότερα αυτοκίνητα κυκλοφορούσαν στην περιοχή εκείνο το απόγευμα. Περιστασιακά, ένα σκούτερ ή ένα ποδήλατο παρκάριζε δίπλα στο παράθυρο για να το περάσει ο πωλητής. Στο ίδιο κατάστημα, φέρεται να εθεάθη κάποτε ένας πελάτης με τα "φιλοδωρήματά" του έτοιμα για τον υπάλληλο του καταστήματος που εργαζόταν εκείνη την ώρα. Ο πελάτης, ένας άνδρας γύρω στα σαράντα, μπήκε και κοίταξε τριγύρω. Δεν φαινόταν να ανησυχεί για το περιβάλλον του, αλλά ήθελε να έχει μια γρήγορη συνομιλία με όποιον ήταν σε υπηρεσία. Η υπάλληλος του καταστήματος, μια Ασιάτισσα, τον πλησίασε. Τον ρώτησε αν ήθελε να παραγγείλει κάτι. Στο πίσω μέρος υπήρχαν πολλά κουλοχέρηδες και ένα ορθογώνιο τραπέζι στο οποίο βρίσκονταν φρέσκα ψωμάκια σε μια κλειστή σακούλα. Σε κοντινή απόσταση, μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα. Η ίδια υπάλληλος έφευγε περιστασιακά από το κατάστημα για να δει την πινακίδα κυκλοφορίας ενός σταθμευμένου αυτοκινήτου. Ίσως ήθελε να την σημειώσει, καθώς έβγαλε αμέσως το κινητό της τηλέφωνο. Στη συνέχεια αποφάσισε να επιστρέψει μέσα. Ο αστυνομικός που πέρασε με το ποδήλατο από το παράθυρο προφανώς έκανε μια παράκαμψη μετά από λίγο. Μη σίγουρος αν αυτό σχετιζόταν με έναν τέτοιο έλεγχο, ο πελάτης δεν δίστασε και περπάτησε προς τα δεξιά, την πλευρά του πεζοδρομίου όπου δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου αυτοκίνητα. Στα μισά της διαδρομής, γύρισε και αποφάσισε να πάει στην άλλη πλευρά. Ήταν ένας παράδρομος με πολλά σταθμευμένα αυτοκίνητα. Μόλις πέρασε μια κολόνα φωτισμού, ο άντρας φέρεται να είδε τον αστυνομικό να πλησιάζει. Δεν κατέβηκε από το ποδήλατό του. Σταδιακά τον πλησίασε με βήμα βήμα. Ο άντρας παρατήρησε τη χαλαρή του συμπεριφορά και τον ρώτησαν αν είχε μαζί του την ταυτότητά του. Κατόπιν αιτήματος, ο αστυνομικός έβγαλε το έγγραφό του από την τσέπη του σακακιού του. Όταν ο άλλος αστυνομικός το εξέτασε πιο προσεκτικά, έκανε στον άντρα μερικές σύντομες ερωτήσεις. Εξεπλάγη όταν είπε ότι εξακολουθούσε να μένει αλλού: σίγουρα δεν ήταν μια «κανονική» διεύθυνση κατοικίας. Αφού εξέτασε τις πληροφορίες, συμβουλεύτηκε το κεντρικό γραφείο. Τα στοιχεία του ελέγχθηκαν εξ αποστάσεως. Ο άνδρας είπε ότι είχε επισκεφτεί την εν λόγω τοποθεσία περισσότερες από μία φορές. Εξήγησε ότι, δεδομένης της κατάστασής του, έψαχνε τρόπους να περάσει την ημέρα του χωρίς να βρίσκεται άσκοπα στους δρόμους. Καθώς απαντούσε στις ερωτήσεις, ο αστυνομικός έγνεψε καταφατικά με μια ορισμένη επιβεβαίωση: όλα ήταν καλά. Φορούσε σκούρα γυαλιά ηλίου και κράνος. Επέστρεψε στον άνδρα το έγγραφό του. Σύμφωνα με την εντύπωσή του, ο άνδρας είχε δηλώσει αρκετές φορές ότι εμπλεκόταν στην «περιγραφόμενη κατάσταση», μια κατάσταση που διαφορετικά δεν θα είχε βιώσει ποτέ με αυτόν τον τρόπο. Δεν χρειαζόταν πολλά λόγια για να διευκρινίσει την ιστορία του. Ακριβώς τη στιγμή που επρόκειτο να βγάλει κάτι άλλο από την τσέπη του σακακιού του, ο αστυνομικός έκανε μια ελαφριά χειρονομία. Δεν ήθελε να ακούσει τίποτα περισσότερο από αυτόν. Τερμάτισε τη συζήτηση. Οι δυο τους στέκονταν λίγα μέτρα μακριά, μακριά από το παράθυρο. Με τα χέρια του στο τιμόνι, ο αστυνομικός βγήκε από τον δρόμο με το αυτοκίνητο. Ένας άλλος πελάτης, ο οποίος είχε πληρώσει για την παραγγελία του, βγήκε έξω. <Συνέχεια>

„Samochód z pasażerami spoza Zachodu po końcu 2016 roku” – Część 2

… jadąc rowerem w kierunku dużego okna, jeździł tam i z powrotem, żeby sprawdzić, kto jest w środku. W środku jeden z klientów podobno wahał się, czy wstać z miejsca. To się nie powiodło, gdy

niespodziewanie spotkał funkcjonariusza. Na jego prośbę klient musiał się przedstawić. Chwilę wcześniej udało mu się dotrzeć do wyjścia po skończonym posiłku. Tego popołudnia w okolicy jeździło mniej samochodów. Od czasu do czasu przy oknie parkował skuter lub rower, do którego wchodził sprzedawca. W tym samym lokalu podobno widziano kiedyś klienta z „napiwkami” przygotowanymi dla sprzedawcy, który akurat pracował. Klient, mężczyzna po czterdziestce, wszedł do środka i rozejrzał się. Nie wydawał się zaniepokojony otoczeniem, ale chciał szybko porozmawiać z osobą dyżurującą. Podeszła do niego sprzedawczyni, Azjatka. Zapytała, czy chce coś zamówić. Z tyłu znajdowało się kilka automatów do gry i prostokątny stół, na którym leżały świeże bułki w nieotwartej paczce. Nieopodal można było skorzystać z toalety. Ta sama ekspedientka od czasu do czasu wychodziła ze sklepu, żeby zobaczyć numer rejestracyjny zaparkowanego samochodu. Być może chciała go zapisać, bo natychmiast wyciągnęła telefon komórkowy. Postanowiła więc wrócić do środka. Funkcjonariusz, który przejechał rowerem obok okienka, najwyraźniej po chwili zboczył z trasy. Niepewny, czy miało to związek z taką kontrolą, klient bez wahania skręcił w prawo, na chodnik, gdzie prawie nie było samochodów. W połowie drogi zawrócił i postanowił przejść na drugą stronę. Była to boczna uliczka z kilkoma zaparkowanymi samochodami. Tuż za latarnią mężczyzna podobno zobaczył zbliżającego się funkcjonariusza. Nie zsiadł z roweru. Podszedł do niego powoli, idąc powoli. Mężczyzna zauważył jego rozluźnioną postawę i został zapytany, czy ma przy sobie dokument tożsamości. Na prośbę funkcjonariusz wyjął dokument z kieszeni kurtki. Kiedy drugi funkcjonariusz przyjrzał mu się bliżej, zadał mężczyźnie kilka krótkich pytań. Zdziwił się, gdy powiedział, że nadal mieszka gdzie indziej: zdecydowanie nie był to „normalny” adres zamieszkania. Po zapoznaniu się z informacjami skontaktował się z centralą. Jego dane zostały sprawdzone zdalnie. Mężczyzna zeznał, że był w tym miejscu więcej niż raz. Wyjaśnił, że w swojej sytuacji szuka sposobów na spędzenie dnia bez zbędnego przebywania na ulicy. Odpowiadając na pytania, funkcjonariusz skinął głową z przekonaniem: wszystko jest w porządku. Miał na sobie ciemne okulary i kask. Oddał mężczyźnie jego dokument. Według jego wrażenia, mężczyzna kilkakrotnie stwierdził, że brał udział w „opisanej sytuacji”, sytuacji, której inaczej nigdy by nie doświadczył. Nie potrzebował wielu słów, aby wyjaśnić swoją historię. Gdy miał już wyjąć coś z kieszeni kurtki, funkcjonariusz wykonał lekki gest. Nie chciał już od niego nic słyszeć. Zakończył rozmowę. Stali kilka metrów od siebie, poza zasięgiem wzroku z okna. Z rękami na kierownicy, funkcjonariusz odjechał z ulicy. Inny klient, który zapłacił za swoje zamówienie, wyszedł. <Ciąg dalszy nastąpi>

„Кола с пътници, които не са от Запада, след края на 2016 г.“ - Част 2

… карайки колело към големия прозорец, той се движеше напред-назад, за да види кой е вътре. Вътре един от клиентите се поколебал да стане от мястото си. Това се обърнало срещу него, когато

неочаквано срещнал служителя. При поискване клиентът трябвало да се легитимира. Мигове по-рано те успели да стигнат до изхода, след като приключили с храненето си. В района се движели по-малко коли този следобед. Понякога до прозореца паркирал скутер или велосипед, за да бъде въведен от продавача. В същото заведение веднъж бил видян клиент с „бакшишите“ си, готови за продавача, който работел по това време. Клиентът, мъж на около четиридесет години, влязъл и се огледал. Не изглеждал загрижен за обкръжението си, но искал да поговори бързо с дежурния. Продавачката, азиатска жена, се приближила до него. Тя го попитала дали иска да поръча нещо. Отзад имало няколко слот машини и правоъгълна маса, на която лежали пресни хлебчета в неотворена торбичка. Наблизо можеше да се използва тоалетната. Същата продавачка от време на време излизаше от магазина, за да види регистрационния номер на паркирана кола. Може би е искала да го запише, тъй като веднага извади мобилния си телефон. След това реши да се върне вътре. Служителят, който мина с колело покрай прозореца, очевидно след известно време направи обиколен път. Несигурен дали това е свързано с подобна проверка, клиентът не се поколеба и тръгна надясно, от страната на тротоара, където почти нямаше коли. По средата на пътя той се обърна и реши да отиде от другата страна. Беше странична улица с няколко паркирани коли. Точно след уличен стълб мъжът видял полицая да се приближава. Той не слязъл от колелото си. Постепенно се приближил до него с пешеходна скорост. Мъжът забелязал спокойното му поведение и бил попитан дали има лична карта със себе си. При поискване полицаят извадил документа си от джоба на якето си. Когато другият полицай го разгледал по-внимателно, задал на мъжа няколко кратки въпроса. Той бил изненадан, когато казал, че все още живее другаде: определено не е „нормален“ жилищен адрес. След като прегледа информацията, той се консултира с централния офис. Данните му бяха проверени дистанционно. Мъжът каза, че е посещавал въпросното място повече от веднъж. Той обясни, че предвид ситуацията си, търси начини да прекара деня си, без да е ненужно навън по улиците. Докато отговаряше на въпросите, служителят кимна с уверено потвърждение: всичко е наред. Носеше тъмни слънчеви очила и каска. Върна документа на мъжа. Според неговото впечатление, мъжът е заявил няколко пъти, че е замесен в „описаната ситуация“, ситуация, която иначе никога не би преживял по този начин. Не му бяха необходими много думи, за да изясни историята си. Точно когато се канеше да извади нещо друго от джоба на якето си, служителят направи лек жест. Не искаше да чува нищо повече от него. Той прекрати разговора. Двамата стояха на няколко метра, извън полезрението на прозореца. С ръце на волана, служителят потегли от улицата. Друг клиент, който беше платил за поръчката му, излезе. <Продължение след това>

"Automobil s putnicima koji nisu državljani Zapada nakon kraja 2016." - 2. dio

… vozeći bicikl prema velikom prozoru, vozio se naprijed-natrag kako bi vidio tko je unutra. Unutra je jedan od kupaca navodno oklijevao napustiti svoje sjedalo. To se izjalovilo kada

je neočekivano naišao na policajca. Na zahtjev, kupac se morao identificirati. Nekoliko trenutaka ranije uspjeli su se probiti do izlaza nakon što su završili s obrokom. Tog poslijepodneva u tom je području bilo manje automobila. Povremeno bi skuter ili bicikl bio parkiran uz prozor kako bi prodavač ušao unutra. U istom objektu, navodno je jednom viđen kupac sa svojim "napojnicama" spremnim za prodavača koji je u to vrijeme radio. Kupac, muškarac u četrdesetima, ušao je i osvrnuo se. Nije se činio zabrinutim za okolinu, ali je želio brzo porazgovarati s onim tko je bio na dužnosti. Prodavačica, Azijatkinja, prišla mu je. Pitala ga je želi li nešto naručiti. Straga je bilo nekoliko automata i pravokutni stol na kojem su u neotvorenoj vrećici ležale svježe peciva. U blizini se mogao koristiti WC. Ista prodavačica povremeno je izlazila iz trgovine kako bi vidjela registarsku oznaku parkiranog automobila. Možda ju je htjela zapisati, jer je odmah izvadila mobitel. Zatim je odlučila vratiti se unutra. Policajac koji je biciklom prošao pokraj prozora očito je nakon nekog vremena skrenuo s puta. Nesiguran je li to povezano s takvom provjerom, kupac nije oklijevao i krenuo je desno, stranom pločnika gdje gotovo da nije bilo automobila. Na pola puta okrenuo se i odlučio otići na drugu stranu. Bila je to sporedna ulica s nekoliko parkiranih automobila. Odmah iza ulične rasvjete, muškarac je navodno vidio policajca kako se približava. Nije sišao s bicikla. Postupno mu se približavao hodajući. Muškarac je primijetio njegovo opušteno držanje i upitan je ima li sa sobom osobnu iskaznicu. Na zahtjev, policajac je izvadio svoj dokument iz džepa jakne. Kada ga je drugi policajac pomnije pregledao, postavio je muškarcu nekoliko kratkih pitanja. Iznenadio se kada je rekao da još uvijek živi negdje drugdje: to definitivno nije bila "normalna" stambena adresa. Nakon što je pregledao informacije, konzultirao se s glavnim uredom. Njegovi su podaci provjereni na daljinu. Muškarac je rekao da je više puta posjetio dotičnu lokaciju. Objasnio je da, s obzirom na svoju situaciju, traži načine kako provesti dan bez nepotrebnog izlaska na ulicu. Dok je odgovarao na pitanja, policajac je kimnuo glavom s određenom potvrdom: sve je u redu. Nosio je tamne sunčane naočale i kacigu. Vratio je čovjeku dokument. Prema njegovom dojmu, muškarac je nekoliko puta izjavio da je bio uključen u "opisanu situaciju", situaciju koju inače nikada ne bi doživio na taj način. Nije mu trebalo puno riječi da pojasni svoju priču. Baš kad je htio izvaditi nešto drugo iz džepa jakne, policajac je napravio laganu gestu. Nije htio više ništa čuti od njega. Prekinuo je razgovor. Njih dvojica stajali su nekoliko metara dalje, izvan vidokruga prozora. S rukama na volanu, policajac se zatim odvezao s ulice. Drugi kupac, koji je platio njegovu narudžbu, izašao je. <Nastavak slijedi>

"Automobil sa putnicima koji nisu državljani Zapada nakon kraja 2016." - 2. dio

... vozeći bicikl prema velikom prozoru, vozio se naprijed-nazad da vidi ko je unutra. Unutra je jedan od kupaca navodno oklijevao da napusti svoje mjesto. To se izjalovilo kada je neočekivano naišao na policajca. Na zahtjev, kupac se morao identificirati. Nekoliko trenutaka ranije, uspjeli su se probiti do izlaza nakon što su završili s obrokom. Manje automobila je vozila u tom području tog popodneva. Povremeno bi skuter ili bicikl bio parkiran pored prozora kako bi prodavač ušao unutra. U istom objektu, navodno je jednom viđen kupac sa svojim "bakšišom" spremnim za prodavača koji je u to vrijeme radio. Kupac, muškarac u četrdesetim godinama, ušao je i osvrnuo se. Nije izgledao zabrinuto zbog okoline, ali je želio brzo porazgovarati s onim ko je bio na dužnosti. Prodavačica, Azijatkinja, prišla mu je. Pitala ga je želi li nešto naručiti. Pozadi je bilo nekoliko automata za igre na sreću i pravokutni stol na kojem su ležale svježe peciva u neotvorenoj vrećici. U blizini se mogao koristiti toalet. Ista prodavačica je povremeno izlazila iz radnje kako bi vidjela registarsku tablicu parkiranog automobila. Možda je htjela da je zapiše, jer je odmah izvadila mobilni telefon. Zatim je odlučila da se vrati unutra. Policajac koji je prošao biciklom pored prozora očigledno je nakon nekog vremena skrenuo sa puta. Nesiguran da li je to imalo veze sa takvom provjerom, kupac nije oklijevao i krenuo je desno, stranom trotoara gdje jedva da je bilo automobila. Na pola puta se okrenuo i odlučio da pređe na drugu stranu. Bila je to sporedna ulica sa nekoliko parkiranih automobila. Odmah nakon bandere, muškarac je navodno vidio policajca kako se približava. Nije sišao sa bicikla. Postepeno mu je prilazio hodajući. Muškarac je primijetio njegovo opušteno ponašanje i upitan je da li ima ličnu kartu sa sobom. Na zahtjev, policajac je izvadio svoj dokument iz džepa jakne. Kada ga je drugi policajac pažljivije pregledao, postavio je čovjeku nekoliko kratkih pitanja. Bio je iznenađen kada je rekao da još uvijek živi negdje drugdje: to definitivno nije bila "normalna" stambena adresa. Nakon što je pregledao informacije, konsultovao se sa centralnom kancelarijom. Njegovi podaci su provjereni na daljinu. Muškarac je rekao da je više puta posjetio dotičnu lokaciju. Objasnio je da, s obzirom na svoju situaciju, traži načine da provede dan bez nepotrebnog izlaska na ulicu. Dok je odgovarao na pitanja, policajac je klimnuo glavom u znak potvrde: sve je u redu. Nosio je tamne sunčane naočale i kacigu. Vratio je čovjeku dokument. Prema njegovom utisku, čovjek je nekoliko puta izjavio da je bio uključen u "opisanu situaciju", situaciju koju inače nikada ne bi doživio na taj način. Nije mu trebalo mnogo riječi da pojasni svoju priču. Baš kad je htio izvaditi nešto drugo iz džepa jakne, policajac je lagano gestikulirao. Nije želio ništa više čuti od njega. Završio je razgovor. Njih dvojica su stajali nekoliko metara dalje, izvan vidokruga prozora. S rukama na volanu, policajac se potom odvezao s ulice. Drugi kupac, koji je platio njegovu narudžbu, izašao je. <Nastavak slijedi>

„Automobilis su ne vakariečių kilmės keleiviais po 2016 m. pabaigos“ – 2 dalis

…važiuodamas dviračiu link didelio lango, jis važinėjo pirmyn ir atgal, norėdamas pamatyti, kas yra viduje. Viduje vienas iš klientų, kaip pranešama, dvejojo, ar pakilti iš savo vietos. Tai atsisuko prieš jį, kai jis netikėtai susidūrė su pareigūnu. Paprašius, klientas turėjo prisistatyti. Prieš akimirką jiems pavyko nueiti iki išėjimo, pavalgę. Tą popietę rajone važinėjo mažiau automobilių. Kartais prie lango būdavo pastatomas motoroleris ar dviratis, kad pardavėjas į jį įeitų. Toje pačioje įstaigoje, kaip pranešama, kartą buvo pastebėtas klientas su paruoštais „arbatpinigiais“ tuo metu dirbančiam pardavėjui. Klientas, apie keturiasdešimties metų vyras, įėjo ir apsidairė. Atrodė, kad jis nesirūpina aplinka, bet norėjo trumpai pasikalbėti su budinčiu asmeniu. Pardavėja, azijietė, priėjo prie jo. Ji paklausė, ar jis nori ko nors užsisakyti. Gale buvo keli lošimo automatai ir stačiakampis stalas, ant kurio neatidarytame maišelyje gulėjo šviežios bandelės. Netoliese buvo galima pasinaudoti tualetu. Ta pati pardavėja retkarčiais išeidavo iš parduotuvės pažiūrėti stovinčio automobilio numerio. Galbūt ji norėjo jį užsirašyti, nes iš karto išsitraukė mobilųjį telefoną. Tada ji nusprendė grįžti į vidų. Pareigūnė, važiavusi dviračiu pro langą, po kurio laiko, matyt, pasuko aplinkkeliu. Nežinodama, ar tai susiję su tokiu patikrinimu, pirkėja nedvejodama nuėjo į dešinę, į šaligatvio pusę, kur beveik nebuvo automobilių. Įpusėjus gatvę, jis apsisuko ir nusprendė eiti į kitą pusę. Tai buvo šalutinė gatvelė su keliais pastatytais automobiliais. Vos už šviesoforo stulpo vyras, kaip pranešama, pamatė artėjantį pareigūną. Jis nenulipo nuo dviračio. Jis pamažu artėjo prie jo pėsčiomis. Vyras pastebėjo jo atsipalaidavusį elgesį ir buvo paklaustas, ar jis turi su savimi asmens dokumentą. Pareigūno paprašytas, jis iš striukės kišenės ištraukė jo dokumentą. Kai kitas pareigūnas atidžiau jį apžiūrėjo, jis uždavė vyrui keletą trumpų klausimų. Šis nustebo, kai pasakė, kad vis dar gyvena kitur: tai tikrai nebuvo „įprastas“ gyvenamosios vietos adresas. Peržiūrėjęs informaciją, jis pasitarė su centrine būstine. Jo duomenys buvo patikrinti nuotoliniu būdu. Vyras teigė, kad minėtoje vietoje lankėsi ne kartą. Jis paaiškino, kad, atsižvelgiant į jo situaciją, ieškojo būdų, kaip praleisti dieną be reikalo neišeinant iš gatvės. Pareigūnas, atsakydamas į klausimus, linktelėjo galva, užtikrindamas: viskas gerai. Jis dėvėjo tamsius akinius nuo saulės ir šalmą. Jis grąžino vyrui dokumentą. Jam susidarė įspūdis, kad vyras kelis kartus buvo sakęs, jog buvo įsivėlęs į „aprašytą situaciją“, kurios kitaip niekada nebūtų patyręs. Jam nereikėjo daug žodžių, kad paaiškintų savo istoriją. Vos tik jis ruošėsi išsitraukti kažką kita iš striukės kišenės, pareigūnas šiek tiek mostelėjo. Jis nebenorėjo iš jo nieko daugiau girdėti. Jis baigė pokalbį. Jiedu stovėjo už kelių metrų, už lango matomumo. Laikydamas rankas ant vairo, pareigūnas išvažiavo iš gatvės. Kitas klientas, kuris buvo sumokėjęs už savo užsakymą, išėjo. <Tęsinys>

"Automašīna ar ne-rietumu pasažieriem pēc 2016. gada beigām" - 2. daļa

… braucot ar velosipēdu lielā loga virzienā, viņš braukāja turp un atpakaļ, lai redzētu, kas atrodas iekšā. Iekšā viens no klientiem, kā ziņots, vilcinājās piecelties no savas vietas. Tas atspēlējās pretēji, kad viņš negaidīti saskārās ar policistu. Pēc pieprasījuma klientam bija jāpaziņo par savu identitāti. Mirkli iepriekš viņiem bija izdevies nokļūt līdz izejai pēc maltītes pabeigšanas. Tajā pēcpusdienā šajā apgabalā brauca mazāk automašīnu. Reizēm pie loga tika novietots motorollers vai velosipēds, lai pārdevējs varētu tajā ieiet. Tajā pašā iestādē, kā ziņots, reiz tika redzēts klients ar sagatavotām "dzeramnaudām" pārdevējam, kurš tobrīd strādāja. Klients, vīrietis ap četrdesmit gadiem, ienāca un paskatījās apkārt. Viņš nešķita noraizējies par apkārtni, bet vēlējās ātri aprunāties ar dežūrējošo. Pārdevēja, aziātu izcelsmes sieviete, piegāja pie viņa. Viņa jautāja, vai viņš vēlas kaut ko pasūtīt. Aizmugurē atradās vairāki spēļu automāti un taisnstūrveida galds, uz kura neatvērtā maisiņā gulēja svaigas maizītes. Netālu varēja izmantot tualeti. Tā pati pārdevēja ik pa laikam izgāja no veikala, lai apskatītu novietotas automašīnas numura zīmi. Varbūt viņa gribēja to pierakstīt, jo nekavējoties izvilka mobilo tālruni. Tad viņa nolēma atgriezties iekšā. Policists, kurš brauca ar velosipēdu garām logam, acīmredzot pēc brīža nogriezās. Neesot pārliecināts, vai tas ir saistīts ar šādu pārbaudi, klients nevilcinājās un devās pa labi, ietves malā, kur gandrīz nebija automašīnu. Pusceļā viņš apgriezās un nolēma doties uz otru pusi. Tā bija sāniela ar vairākām novietotām automašīnām. Tieši aiz laternas staba vīrietis esot redzējis tuvojamies policistu. Viņš nenokāpa no velosipēda. Viņš pakāpeniski tuvojās viņam ejošā solī. Vīrietis pamanīja viņa mierīgo uzvedību un tika jautāts, vai viņam līdzi ir personu apliecinošs dokuments. Pēc pieprasījuma policists izņēma savu dokumentu no jakas kabatas. Kad otrs policists to rūpīgāk apskatīja, viņš uzdeva vīrietim dažus īsus jautājumus. Viņš bija pārsteigts, kad teica, ka joprojām dzīvo citur: tā noteikti nebija "parasta" dzīvesvietas adrese. Pēc informācijas pārskatīšanas viņš konsultējās ar centrālo biroju. Viņa dati tika pārbaudīti attālināti. Vīrietis teica, ka vairākkārt ir apmeklējis attiecīgo vietu. Viņš paskaidroja, ka, ņemot vērā viņa situāciju, meklē veidus, kā pavadīt dienu, nevajadzīgi neatrodoties ielās. Atbildot uz jautājumiem, policists pamāja ar pārliecinošu mājienu: viss ir kārtībā. Viņam bija tumšas saulesbrilles un ķivere. Viņš atdeva vīrietim dokumentu. Pēc viņa iespaida, vīrietis vairākkārt bija apgalvojis, ka ir iesaistīts "aprakstītajā situācijā", situācijā, ko viņš citādi nekad nebūtu piedzīvojis šādā veidā. Viņam nebija vajadzīgi daudzi vārdi, lai precizētu savu stāstu. Tieši tad, kad viņš grasījās kaut ko citu izņemt no jakas kabatas, policists viegli pamāja. Viņš nevēlējās no viņa neko vairāk dzirdēt. Viņš pārtrauca sarunu. Abi stāvēja dažu metru attālumā, ārpus loga redzesloka. Ar rokām uz stūres policists izbrauca no ielas. Cits klients, kurš bija samaksājis par savu pasūtījumu, iznāca. <Turpinājums sekos>

«Автомобіль з пасажирами, які не є громадянами Заходу, після кінця 2016 року» – Частина 2

… під’їжджаючи до великого вікна, він їздив туди-сюди, щоб побачити, хто всередині. Усередині, як повідомляється, один із покупців вагався, чи варто залишати своє місце. Це мало неприємний ефект, коли він несподівано зустрів офіцера. На прохання покупця довелося пред’явити свою особу. Кілька хвилин тому їм вдалося дістатися до виходу після того, як вони поїли. Того дня в цьому районі їздило менше машин. Час від часу біля вікна паркували скутер або велосипед, щоб продавець міг пройти всередину. У тому ж закладі, як повідомляється, одного разу бачили покупця з «чайовими», готовими для продавця, який працював у той час. Покупець, чоловік років сорока, зайшов і озирнувся. Здавалося, він не турбувався про своє оточення, але хотів швидко поспілкуватися з тим, хто чергував. Продавчиня, азійка, підійшла до нього. Вона запитала, чи хоче він щось замовити. Позаду було кілька ігрових автоматів і прямокутний стіл, на якому лежали свіжі булочки в невідкритому пакеті. Неподалік можна було скористатися туалетом. Та сама продавчиня час від часу виходила з магазину, щоб подивитися номерний знак припаркованого автомобіля. Можливо, вона хотіла його записати, оскільки одразу ж дістала свій мобільний телефон. Потім вона вирішила повернутися всередину. Офіцер, який проїжджав повз вікно на велосипеді, очевидно, через деякий час зробив об'їзд. Не впевнений, чи це пов'язано з такою перевіркою, покупець не вагався і пішов праворуч, на бік тротуару, де майже не було машин. На півдорозі він розвернувся і вирішив піти на інший бік. Це була бічна вулиця з кількома припаркованими автомобілями. Як повідомляється, одразу за ліхтарним стовпом чоловік побачив, як наближається офіцер. Він не зліз з велосипеда. Він поступово наближався до нього пішки. Чоловік помітив його розслаблену поведінку і його запитали, чи є у нього з собою посвідчення особи. На прохання офіцер дістав свій документ з кишені куртки. Коли інший офіцер уважніше його оглянув, він поставив чоловікові кілька коротких запитань. Він був здивований, коли той сказав, що досі проживає в іншому місці: це точно не була «звичайна» адреса проживання. Після ознайомлення з інформацією він звернувся до центрального офісу. Його дані перевірили дистанційно. Чоловік сказав, що не раз відвідував відповідне місце. Він пояснив, що, враховуючи його ситуацію, шукає способи провести день, не виходячи без потреби на вулиці. Відповідаючи на запитання, офіцер кивнув на знак підтвердження: все гаразд. На ньому були темні сонцезахисні окуляри та шолом. Він повернув чоловікові документ. За його враженням, чоловік кілька разів заявляв, що був причетний до «описаної ситуації», ситуації, з якою він би інакше ніколи не зіткнувся таким чином. Йому не потрібно було багато слів, щоб пояснити свою історію. Якраз коли він збирався дістати щось ще з кишені куртки, офіцер зробив легкий жест. Він більше нічого від нього не хотів чути. Він завершив розмову. Вони стояли за кілька метрів від них, поза полем зору вікна. Тримаючи руки на кермі, офіцер виїхав з вулиці. Інший клієнт, який оплатив його замовлення, вийшов. <Продовження буде>

„Аутомобил са путницима који нису држављани Запада после краја 2016.“ - 2. део

… возећи бицикл према великом прозору, возио се напред-назад да види ко је унутра. Унутра је један од купаца наводно оклевао да устане са свог места. То му се обило о главу када је неочекивано наишао на полицајца. На захтев, купац је морао да се легитимише. Неколико тренутака раније, успели су да се пробије до излаза након што су завршили са оброком. Мање аутомобила је возило у том подручју тог поподнева. Повремено би скутер или бицикл био паркиран поред прозора да би продавац ушао унутра. У истом објекту, наводно је једном виђен купац са својим „бакшишем“ спремним за продавца који је у то време радио. Купац, мушкарац у четрдесетим годинама, ушао је и осврнуо се. Није изгледао забринут због своје околине, већ је желео да брзо поразговара са оним ко је био на дужности. Продавачица, жена Азијаткиња, пришла му је. Питала га је да ли жели нешто да наручи. Позади је било неколико аутомата за игре на срећу и правоугаони сто на којем су лежале свеже кифле у неотвореној кеси. У близини се могао користити тоалет. Иста продавачица је повремено излазила из радње да види регистарску таблицу паркираног аутомобила. Можда је желела да је запише, јер је одмах извукла мобилни телефон. Затим је одлучила да се врати унутра. Полицајац који је прошао бициклом поред излога очигледно је после неког времена скренуо. Несигуран да ли је то повезано са таквом провером, купац није оклевао и кренуо је десно, страном тротоара где једва да је било аутомобила. На пола пута, окренуо се и одлучио да пређе на другу страну. Била је то споредна улица са неколико паркираних аутомобила. Одмах после уличне светиљке, човек је наводно видео полицајца како се приближава. Није сишао са бицикла. Постепено му је прилазио брзином хода. Човек је приметио његово опуштено држање и питали су га да ли има личну карту са собом. На захтев, полицајац је извадио свој документ из џепа јакне. Када га је други полицајац пажљивије прегледао, поставио је човеку неколико кратких питања. Био је изненађен када је рекао да још увек живи негде другде: то дефинитивно није била „нормална“ адреса становања. Након што је прегледао информације, консултовао се са централном канцеларијом. Његови подаци су проверени на даљину. Човек је рекао да је више пута посетио дотичну локацију. Објаснио је да, с обзиром на своју ситуацију, тражи начине да проведе дан без непотребног изласка на улице. Док је одговарао на питања, полицајац је климнуо главом у знак извесне потврде: све је у реду. Носио је тамне наочаре за сунце и кацигу. Вратио је човеку документ. Према његовом утиску, човек је неколико пута изјавио да је умешан у „описану ситуацију“, ситуацију коју иначе никада не би доживео на тај начин. Није му требало много речи да разјасни своју причу. Баш када је хтео да извади нешто друго из џепа јакне, полицајац је направио благи гест руке. Није желео да чује ништа више од њега. Завршио је разговор. Њих двојица су стајали неколико метара даље, ван видокруга прозора. Са рукама на волану, полицајац је затим изашао са улице. Још један купац, који је платио његову поруџбину, изашао је. <Наставак следи>

„Autó nem nyugati utasokkal 2016 vége után” - 2. rész

… a nagy ablak felé biciklizve ide-oda biciklizett, hogy lássa, ki van bent. Bent az egyik vásárló állítólag habozott felkelni a helyéről. Ez visszaütött, amikor váratlanul összetalálkozott a rendőrrel. Kérésre a vásárlónak azonosítania kellett magát. Pillanatokkal korábban sikerült eljutniuk a kijárathoz, miután befejezték az étkezésüket. Kevesebb autó közlekedett a környéken azon a délutánon. Előfordult, hogy egy robogó vagy kerékpár parkolt az ablak mellett, hogy az eladó besétáljon hozzá. Ugyanebben a létesítményben állítólag egyszer láttak egy vásárlót a „borravalójával” az akkoriban dolgozó eladónak. A vásárló, egy negyvenes éveiben járó férfi, belépett és körülnézett. Nem tűnt aggódónak a környezete miatt, de gyorsan el akart beszélgetni az ügyeletes személlyel. Az eladó, egy ázsiai nő, odament hozzá. Megkérdezte, hogy akar-e rendelni valamit. Hátul több nyerőgép és egy téglalap alakú asztal állt, amelyen friss zsemlék hevertek egy bontatlan zacskóban. A közelben lehetett mosdót használni. Ugyanaz az eladó időnként kiment az üzletből, hogy megnézze egy parkoló autó rendszámát. Talán le akarta írni, mert azonnal elővette a mobiltelefonját. Aztán úgy döntött, hogy visszamegy. A rendőr, aki elbiciklizett az ablak előtt, egy idő után látszólag kitérőt tett. Nem tudván, hogy ez összefügg-e egy ilyen ellenőrzéssel, a vásárló nem habozott, és jobbra indult, a járda azon oldalára, ahol alig voltak autók. Félúton megfordult, és úgy döntött, hogy átmegy a másik oldalra. Ez egy mellékutca volt, több parkoló autóval. Egy lámpaoszlop után a férfi állítólag látta a rendőrt közeledni. Nem szállt le a kerékpárjáról. Fokozatosan, gyalogló tempóban közeledett hozzá. A férfi észrevette a nyugodt viselkedését, és megkérdezték, hogy nála van-e a személyi igazolványa. Kérésre a rendőr elővette a dokumentumát a kabátja zsebéből. Amikor a másik rendőr alaposabban megvizsgálta, feltett a férfinak néhány rövid kérdést. Meglepődött, amikor azt mondta, hogy még mindig máshol lakik: ez határozottan nem egy "normális" lakcím volt. Miután áttekintette az információkat, konzultált a központi irodával. Adatait távolról ellenőrizték. A férfi azt mondta, hogy többször is járt a szóban forgó helyszínen. Elmagyarázta, hogy helyzetére való tekintettel olyan módokat keres, amelyekkel eltöltheti a napját anélkül, hogy feleslegesen az utcán lenne. Miközben válaszolt a kérdésekre, a rendőr bólintott, határozottan megerősítve: minden rendben van. Sötét napszemüveget és sisakot viselt. Visszaadta a férfinak az okmányát. Benyomása szerint a férfi többször is kijelentette, hogy érintett a „leírt helyzetben”, egy olyan helyzetben, amelyet egyébként soha nem tapasztalt volna meg ilyen módon. Nem kellett sok szó, hogy tisztázza a történetét. Épp amikor még valamit ki akart venni a kabátja zsebéből, a rendőr apró gesztussal intett. Nem akart többet hallani tőle. Befejezte a beszélgetést. A két férfi néhány méterre állt, az ablakon kívül. A kormányt fogva a kezével kihajtott az utcáról. Egy másik vásárló, aki már fizetett a rendelésére, kijött. <Folytatás következik>

„Mașină cu ocupanți non-occidentali după sfârșitul anului 2016” - Partea a 2-a

… mergând cu bicicleta spre geamul mare, a mers înainte și înapoi pentru a vedea cine era înăuntru. Înăuntru, se pare că unul dintre clienți a ezitat să-și ridice locul. Acest lucru s-a întors împotriva lui când

l-a întâlnit pe neașteptate pe ofițer. La cerere, clientul a trebuit să se identifice. Cu câteva momente mai devreme, reușiseră să ajungă la ieșire după ce terminaseră masa. În acea după-amiază circulau mai puține mașini în zonă. Ocazional, un scuter sau o bicicletă era parcată lângă geam pentru ca vânzătorul să intre. În același local, se pare că un client a fost văzut odată cu „bacșișurile” pregătite pentru vânzătorul care lucra la momentul respectiv. Clientul, un bărbat de patruzeci de ani, a intrat și a aruncat o privire în jur. Nu părea preocupat de împrejurimi, dar dorea să stea puțin de vorbă cu oricine era de serviciu. Vânzătoarea, o femeie asiatică, s-a apropiat de el. L-a întrebat dacă vrea să comande ceva. În spate erau mai multe aparate de sloturi și o masă dreptunghiulară pe care zăceau chifle proaspete într-o pungă nedeschisă. În apropiere, se putea folosi toaleta. Aceeași vânzătoare ieșea din magazin ocazional pentru a vedea numărul de înmatriculare al unei mașini parcate. Poate că voia să o noteze, deoarece și-a scos imediat telefonul mobil. Apoi a decis să se întoarcă înăuntru. Ofițerul care a trecut cu bicicleta pe lângă geam a luat, se pare, o rută ocolitoare după un timp. Nesigur dacă acest lucru avea legătură cu o astfel de verificare, clientul nu a ezitat și a mers pe partea dreaptă a trotuarului, pe partea unde abia dacă erau mașini. La jumătatea drumului, s-a întors și a decis să meargă pe cealaltă parte. Era o stradă laterală cu mai multe mașini parcate. Imediat după un stâlp de iluminat, bărbatul l-ar fi văzut pe ofițer apropiindu-se. Nu a coborât de pe bicicletă. S-a apropiat treptat de el, mergând pe jos. Bărbatul i-a observat atitudinea relaxată și a fost întrebat dacă are actul de identitate la el. La cerere, ofițerul i-a scos documentul din buzunarul jachetei. Când celălalt ofițer l-a examinat mai atent, i-a pus bărbatului câteva întrebări scurte. A fost surprins când a spus că încă locuiește în altă parte: cu siguranță nu era o adresă rezidențială „normală”. După ce a analizat informațiile, a consultat biroul central. Datele sale au fost verificate de la distanță. Bărbatul a spus că vizitase locația în cauză de mai multe ori. A explicat că, având în vedere situația sa, căuta modalități de a-și petrece ziua fără a fi inutil pe străzi. În timp ce răspundea la întrebări, ofițerul a dat din cap cu o anumită confirmare: totul era în regulă. Purta ochelari de soare închiși la culoare și o cască. I-a înmânat bărbatului documentul. Conform impresiei sale, bărbatul declarase de mai multe ori că era implicat în „situația descrisă”, o situație pe care altfel nu ar fi trăit-o niciodată în acest fel. Nu a avut nevoie de multe cuvinte pentru a-și clarifica povestea. Chiar când era pe punctul de a scoate altceva din buzunarul jachetei, ofițerul a făcut un gest ușor. Nu voia să mai audă nimic de la el. A încheiat conversația. Cei doi stăteau la câțiva metri distanță, departe de geam. Cu mâinile pe volan, ofițerul a ieșit apoi de pe stradă. Un alt client, care își plătise comanda, a ieșit. <Va urma>

„Auto s nezápadními cestujícími po konci roku 2016“ - 2. část

… jel na kole k velkému oknu a jezdil tam a zpět, aby zjistil, kdo je uvnitř. Uvnitř údajně jeden ze zákazníků váhal, zda má opustit své místo. To se mu vymstilo, když nečekaně narazil na policistu. Na požádání se zákazník musel identifikovat. O chvíli dříve se jim podařilo po dojedení jídla dostat k východu. To odpoledne v oblasti jezdilo méně aut. Občas se u okna zaparkoval skútr nebo kolo, do kterého prodavač vešel. Ve stejném podniku byl údajně jednou spatřen zákazník s připraveným „spropitným“ pro prodavačku, která v té době pracovala. Zákazník, muž kolem čtyřiceti, vešel a rozhlédl se. Nezdálo se, že by se znepokojoval svým okolím, ale chtěl si rychle popovídat s kýmkoli, kdo měl službu. Prodavačka, Asiatka, k němu přistoupila. Zeptala se ho, jestli si chce něco objednat. Vzadu bylo několik hracích automatů a obdélníkový stůl, na kterém ležely čerstvé rohlíky v neotevřeném sáčku. Nedaleko se daly použít toalety. Tatáž prodavačka občas odešla z obchodu, aby se podívala na poznávací značku zaparkovaného auta. Možná si ji chtěla zapsat, protože okamžitě vytáhla mobilní telefon. Pak se rozhodla vrátit dovnitř. Policista, který projel kolem okénka na kole, se zřejmě po chvíli odklonil. Zákazník, který si nebyl jistý, zda to souvisí s takovou kontrolou, neváhal a šel doprava, na stranu chodníku, kde téměř žádná auta nebyla. V polovině cesty se otočil a rozhodl se jít na druhou stranu. Byla to boční ulice s několika zaparkovanými auty. Kousek za lampou muž údajně uviděl policistu, jak se blíží. Neslezl z kola. Postupně se k němu přibližoval chůzí. Muž si všiml jeho uvolněného chování a byl dotázán, zda má u sebe průkaz totožnosti. Na požádání policista vytáhl z kapsy bundy svůj doklad. Když si ho druhý policista prohlédl blíže, položil muži několik krátkých otázek. Byl překvapen, když muž řekl, že stále bydlí jinde: rozhodně to nebyla „normální“ adresa bydliště. Po prozkoumání informací se obrátil na ústředí. Jeho údaje byly ověřeny na dálku. Muž uvedl, že dané místo navštívil vícekrát. Vysvětlil, že vzhledem ke své situaci hledá způsoby, jak strávit den, aniž by byl zbytečně na ulici. Když policista odpovídal na otázky, přikývl s jistým potvrzením: vše je v pořádku. Měl na sobě tmavé sluneční brýle a helmu. Vrátil muži doklad. Podle jeho dojmu muž několikrát prohlásil, že je zapojen do „popsané situace“, což je situace, kterou by jinak nikdy takto nezažil. Nepotřeboval mnoho slov k objasnění svého příběhu. Zrovna když se chystal vytáhnout z kapsy bundy něco dalšího, policista udělal lehké gesto. Nechtěl od něj nic slyšet. Ukončil rozhovor. Oba stáli pár metrů od nich, mimo dohled okna. S rukama na volantu pak policista odjel z ulice. Další zákazník, který zaplatil za jeho objednávku, odešel. <Pokračování bude nahlášeno>

„Auto s nezápadnými pasažiermi po konci roka 2016“ - 2. časť

… bicykloval k veľkému oknu a prechádzal sa tam a späť, aby zistil, kto je vnútri. Vnútri údajne jeden zo zákazníkov váhal, či má vstať zo svojho miesta. To sa mu vypomstilo, keď

nečakane stretol policajta. Na požiadanie sa zákazník musel identifikovať. O chvíľu skôr sa im po dojedení podarilo dostať k východu. V to popoludnie v oblasti jazdilo menej áut. Občas sa pri okne zaparkoval skúter alebo bicykel, do ktorého predavač vošiel. V tom istom podniku údajne raz videli zákazníka s pripraveným „prepitným“ pre predavačku, ktorá v tom čase pracovala. Zákazník, muž okolo štyridsiatky, vošiel dnu a rozhliadol sa. Nezdalo sa, že by sa znepokojoval okolím, ale chcel sa rýchlo porozprávať s niekým, kto mal službu. Predavačka, ázijská žena, k nemu pristúpila. Spýtala sa ho, či si chce niečo objednať. Vzadu bolo niekoľko hracích automatov a obdĺžnikový stôl, na ktorom ležali čerstvé žemle v neotvorenom vrecku. Neďaleko sa dala použiť toaleta. Tá istá predavačka občas odišla z obchodu, aby si pozrela evidenčné číslo zaparkovaného auta. Možno si ho chcela zapísať, pretože okamžite vytiahla mobilný telefón. Potom sa rozhodla vrátiť dnu. Policajt, ​​ktorý prechádzal okolo okienka na bicykli, zrejme po chvíli odbočil. Zákazník, ktorý si nebol istý, či to súvisí s takouto kontrolou, neváhal a prešiel doprava, po strane chodníka, kde takmer žiadne autá neboli. V polovici cesty sa otočil a rozhodol sa ísť na druhú stranu. Bola to vedľajšia ulica s niekoľkými zaparkovanými autami. Hneď za lampou muž údajne uvidel policajta, ako sa blíži. Nezliezol z bicykla. Postupne sa k nemu približoval chôdzou. Muž si všimol jeho uvoľnené vystupovanie a bol sa ho opýtaný, či má pri sebe preukaz totožnosti. Na požiadanie policajt vybral svoj doklad z vrecka bundy. Keď si ho druhý policajt bližšie prezrel, položil mužovi niekoľko krátkych otázok. Bol prekvapený, keď povedal, že stále býva inde: určite to nebola „normálna“ adresa bydliska. Po preštudovaní informácií sa obrátil na ústrednú kanceláriu. Jeho údaje boli overené na diaľku. Muž uviedol, že dané miesto navštívil viackrát. Vysvetlil, že vzhľadom na svoju situáciu hľadá spôsoby, ako stráviť deň bez toho, aby bol zbytočne na ulici. Keď odpovedal na otázky, policajt prikývol s istým potvrdením: všetko je v poriadku. Mal na sebe tmavé slnečné okuliare a prilbu. Vrátil mužovi doklad. Podľa jeho dojmu muž niekoľkokrát uviedol, že bol zapojený do „opísanej situácie“, situácie, ktorú by inak nikdy takto nezažil. Nepotreboval veľa slov na objasnenie svojho príbehu. Práve keď sa chystal vybrať niečo ďalšie z vrecka bundy, policajt urobil mierne gesto. Nechcel od neho nič viac počuť. Ukončil rozhovor. Obaja stáli pár metrov od nich, mimo dohľadu okna. S rukami na volante potom policajt odišiel z ulice. Ďalší zákazník, ktorý zaplatil za jeho objednávku, odišiel. <Pokračovanie nabudúce>

"Avto z ne-zahodnimi potniki po koncu leta 2016" - 2. del

… kolesaril je proti velikemu oknu in se vozil naprej in nazaj, da bi videl, kdo je notri. V notranjosti je eden od kupcev okleval, ali naj bi zapustil svoj sedež. To se mu je izjalovilo, ko

je nepričakovano naletel na policista. Na zahtevo se je moral kupec identificirati. Nekaj ​​trenutkov prej jim je uspelo priti do izhoda po končanem obroku. Tisto popoldne je bilo na tem območju manj avtomobilov. Občasno je bil ob oknu parkiran skuter ali kolo, vanj pa je vstopil prodajalec. V istem lokalu naj bi nekoč videli kupca s pripravljenimi "napitninami" za prodajalca, ki je takrat delal. Kupec, moški v štiridesetih letih, je vstopil in se ozrl naokoli. Zdelo se je, da ga okolica ne skrbi, ampak se je želel na hitro pogovoriti s tistim, ki je bil v službi. Prodajalka, Azijka, se mu je približala. Vprašala ga je, ali želi kaj naročiti. Zadaj je bilo več igralnih avtomatov in pravokotna miza, na kateri so ležale sveže žemljice v neodprti vrečki. V bližini je bilo mogoče uporabiti stranišče. Ista prodajalka je občasno zapustila trgovino, da bi si ogledala registrsko tablico parkiranega avtomobila. Morda si jo je želela zapisati, saj je takoj vzela mobilni telefon. Nato se je odločila, da se vrne noter. Policist, ki je kolesaril mimo okna, je očitno čez nekaj časa zavil s poti. Ker ni bil prepričan, ali je to povezano s takšno kontrolo, stranka ni oklevala in je šla na desno, na stran pločnika, kjer skoraj ni bilo avtomobilov. Na polovici poti se je obrnil in se odločil, da gre na drugo stran. Bila je stranska ulica z več parkiranimi avtomobili. Tik za ulico z ulico naj bi moški videl policista, ki se mu je približeval. Ni sestopil s kolesa. Postopoma se mu je približeval s hojo. Moški je opazil njegovo sproščeno vedenje in so ga vprašali, ali ima s seboj osebno izkaznico. Na zahtevo je policist iz žepa jakne vzel svoj dokument. Ko ga je drugi policist podrobneje pregledal, mu je postavil nekaj kratkih vprašanj. Presenečen je bil, ko je rekel, da še vedno živi drugje: vsekakor ni bil "običajen" naslov stanovanja. Po pregledu informacij se je posvetoval s centralno pisarno. Njegove podatke so preverili na daljavo. Moški je povedal, da je omenjeno lokacijo obiskal večkrat. Pojasnil je, da glede na svojo situacijo išče načine, kako preživeti dan, ne da bi bil po nepotrebnem na ulici. Ko je odgovarjal na vprašanja, je policist prikimal v znak potrditve: vse je v redu. Nosil je temna sončna očala in čelado. Moškemu je vrnil dokument. Po njegovem vtisu je moški večkrat izjavil, da je bil vpleten v "opisano situacijo", situacijo, ki je sicer nikoli ne bi doživel na tak način. Ni potreboval veliko besed, da bi razjasnil svojo zgodbo. Ravno ko je hotel iz žepa jakne vzeti nekaj drugega, je policist rahlo pomahal. Ni hotel slišati ničesar več od njega. Končal je pogovor. Stala sta nekaj metrov stran, izven vidnega polja okna. Z rokami na volanu se je policist nato odpeljal z ulice. Druga stranka, ki je plačala njegovo naročilo, je odšla ven. <Nadaljevanje sledi>

«Մեքենա, որի ուղևորները ոչ արևմտյան են 2016 թվականի ավարտից հետո» - Մաս 2

… հեծանիվով դեպի մեծ պատուհանը գնալով՝ նա հեծանիվով առաջ-ետ էր գնում՝ տեսնելու, թե ով է ներսում։ Ըստ տեղեկությունների, ներսում հաճախորդներից մեկը տատանվել է իր տեղը զբաղեցնելուց։ Դա հակառակ ազդեցությունն ունեցավ, երբ

նա անսպասելիորեն հանդիպեց ոստիկանին։ Խնդրանքով հաճախորդը ստիպված էր ներկայանալ։ Մի քանի րոպե առաջ նրանք հասցրել էին հասնել ելքին՝ ուտելուց հետո։ Այդ կեսօրին տարածքում ավելի քիչ մեքենաներ էին երթևեկում։ Երբեմն պատուհանի մոտ կայանում էին սկուտեր կամ հեծանիվ, որպեսզի վաճառողը մտներ նրանց մոտ։ Նույն հաստատությունում, ըստ տեղեկությունների, մի հաճախորդ տեսել են իր «թեյավճարները» պատրաստ՝ այդ պահին աշխատող խանութի վաճառողի համար։ Հաճախորդը՝ քառասուն տարեկան մի տղամարդ, մտավ և շուրջը նայեց։ Նա, կարծես, չէր մտահոգվում շրջապատի համար, բայց ուզում էր արագ զրուցել հերթապահի հետ։ Խանութի վաճառողուհին՝ ասիացի կին, մոտեցավ նրան։ Նա հարցրեց, թե արդյոք նա ուզում է ինչ-որ բան պատվիրել։ Հետևի մասում կային մի քանի խաղային ավտոմատներ և ուղղանկյուն սեղան, որի վրա թարմ գլանափաթեթներ էին դրված չբացված տոպրակի մեջ։ Մոտակայքում կարելի էր օգտվել զուգարանից։ Նույն խանութի վաճառողը երբեմն դուրս էր գալիս խանութից՝ տեսնելու կայանված մեքենայի համարանիշը։ Հնարավոր է՝ նա ուզում էր գրի առնել այն, քանի որ անմիջապես հանեց բջջային հեռախոսը։ Այնուհետև նա որոշեց վերադառնալ ներս։ Պատուհանի մոտով անցնող ոստիկանը, ըստ երևույթին, որոշ ժամանակ անց շեղվեց ճանապարհից։ Համոզված չլինելով, թե սա կապված է նման ստուգման հետ, հաճախորդը չհապաղեց և քայլեց դեպի աջ՝ մայթեզրի այն կողմը, որտեղ գրեթե մեքենաներ չկային։ Կես ճանապարհին նա շրջվեց և որոշեց գնալ մյուս կողմը։ Դա մի քանի կայանված մեքենաներով կողմնակի փողոց էր։ Հենց լապտերի սյան անցնելուց հետո տղամարդը, ըստ տեղեկությունների, տեսավ մոտեցող ոստիկանին։ Նա չիջավ հեծանիվից։ Նա աստիճանաբար մոտեցավ նրան քայլելով։ Տղամարդը նկատեց նրա հանգիստ վարքագիծը և հարցրին, թե արդյոք իր մոտ ունի անձը հաստատող փաստաթուղթ։ Խնդրանքից հետո ոստիկանը հանեց նրա փաստաթուղթը բաճկոնի գրպանից։ Երբ մյուս ոստիկանն ավելի ուշադիր զննեց այն, նա մի քանի կարճ հարցեր տվեց տղամարդուն։ Նա զարմացավ, երբ ասաց, որ դեռ ապրում է այլուր. դա անկասկած «սովորական» բնակության հասցե չէր։ Տեղեկատվությունը վերանայելուց հետո նա խորհրդակցեց կենտրոնական գրասենյակի հետ։ Նրա տվյալները հեռակա կարգով ստուգվեցին։ Տղամարդն ասաց, որ մեկից ավելի անգամ այցելել է տվյալ վայրը։ Նա բացատրեց, որ իր իրավիճակից ելնելով՝ փնտրում էր իր օրն անցկացնելու եղանակներ՝ առանց ավելորդ փողոցում լինելու։ Հարցերին պատասխանելիս ոստիկանը գլխով արեց՝ որոշակի հաստատմամբ. ամեն ինչ լավ է։ Նա կրում էր մուգ արևային ակնոցներ և սաղավարտ։ Նա տղամարդուն վերադարձրեց փաստաթուղթը։ Նրա տպավորությամբ՝ տղամարդը մի քանի անգամ հայտարարել էր, որ ներգրավված է եղել «նկարագրված իրավիճակում», մի իրավիճակ, որը նա այլապես երբեք այդպես չէր ապրի։ Նրան շատ խոսքեր պետք չէին իր պատմությունը պարզաբանելու համար։ Հենց որ նա պատրաստվում էր ինչ-որ բան հանել բաճկոնի գրպանից, ոստիկանը թեթև ժեստ արեց։ Նա այլևս ոչինչ չէր ուզում լսել նրանից։ Նա ավարտեց զրույցը։ Երկուսը կանգնած էին մի քանի մետր հեռավորության վրա՝ պատուհանից դուրս։ Ձեռքերը ղեկին դրած ոստիկանը դուրս եկավ փողոցից։ Մեկ այլ հաճախորդ, որը վճարել էր իր պատվերի համար, դուրս եկավ։ <Շարունակությունը>

„Bíll með farþegum af öðrum uppruna en Vesturlandabúum eftir árslok 2016“ - 2. hluti

… hjólaði hann að stóra glugganum og hjólaði fram og til baka til að sjá hver væri inni. Inni hikaði einn viðskiptavinurinn að sögn við að fara úr sætinu. Það virkaði illa þegar hann rakst óvænt á lögregluþjóninn. Að beiðni þurfti viðskiptavinurinn að gefa upp nafn sitt. Stuttu áður hafði þeim tekist að komast að útgönguleiðinni eftir að hafa lokið máltíðinni. Færri bílar voru á svæðinu þetta síðdegi. Stundum var vespu eða reiðhjól lagt við gluggann svo sölumaðurinn gæti gengið inn í það. Á sama stað var viðskiptavinur sagður hafa sést með „þjórfé“ sitt tilbúið fyrir afgreiðslumanninn sem var að störfum á þeim tíma. Viðskiptavinurinn, karlmaður á fertugsaldri, gekk inn og leit í kringum sig. Hann virtist ekki hafa áhyggjur af umhverfi sínu en vildi spjalla stuttlega við þann sem var á vakt. Afgreiðslumaðurinn, asísk kona, nálgaðist hann. Hún spurði hvort hann vildi panta eitthvað. Aftast voru nokkrir spilakassar og rétthyrnt borð þar sem ferskar brauðrúllur lágu í óopnuðum poka. Þar í grenndinni var hægt að nota salernið. Sama afgreiðslukona fór öðru hvoru úr búðinni til að skoða bílnúmerið á bíl sem stóð kyrr. Kannski vildi hún skrifa það niður, því hún dró strax upp farsímann sinn. Hún ákvað þá að fara aftur inn. Lögreglumaðurinn sem hjólaði fram hjá glugganum tók greinilega krók eftir smá stund. Óviss um hvort þetta tengdist slíkri athugun hikaði viðskiptavinurinn ekki og gekk til hægri, á gangstéttina þar sem varla voru bílar. Hálfna leið sneri hann við og ákvað að fara yfir á hina hliðina. Þetta var hliðargata með nokkrum bílum kyrr. Rétt fram hjá ljósastaur sá maðurinn lögreglumanninn nálgast. Hann steig ekki af hjólinu. Hann nálgaðist hann smám saman á gönguhraða. Maðurinn tók eftir afslappaðri framkomu hans og var spurður hvort hann hefði skilríki sín meðferðis. Að beiðni dró lögreglumaðurinn skjalið sitt úr jakkavasanum. Þegar hinn lögreglumaðurinn skoðaði það betur spurði hann manninn nokkurra stuttra spurninga. Hann varð hissa þegar hann sagðist enn búa annars staðar: það var alls ekki „venjulegt“ heimilisfang. Eftir að hafa skoðað upplýsingarnar hafði hann samband við aðalskrifstofuna. Upplýsingar um hann voru kannaðar fjarlægt. Maðurinn sagðist hafa heimsótt umræddan stað oftar en einu sinni. Hann útskýrði að miðað við aðstæður sínar væri hann að leita leiða til að eyða deginum án þess að vera óþarflega úti á götu. Þegar hann svaraði spurningunum kinkaði lögreglumaðurinn kolli með ákveðinni staðfestingu: allt væri í lagi. Hann var með dökk sólgleraugu og hjálm. Hann rétti manninum skjalið sitt til baka. Samkvæmt hans tilfinningu hafði maðurinn nokkrum sinnum sagt að hann hefði verið viðriðinn „lýstri stöðu“, stöðu sem hann hefði annars aldrei upplifað á þann hátt. Hann þurfti ekki mörg orð til að skýra sögu sína. Rétt þegar hann ætlaði að taka eitthvað annað úr jakkavasanum gerði lögreglumaðurinn létt látbragð. Hann vildi ekki heyra meira frá honum. Hann lauk samtalinu. Þeir tveir stóðu nokkra metra frá, utan gluggans. Með hendurnar á stýrinu ók lögreglumaðurinn síðan út af götunni. Annar viðskiptavinur, sem hafði greitt fyrir pöntunina hans, gekk út. <Framhald á dagskrá>

"Bil med icke-västerländska passagerare efter slutet av 2016" - Del 2

… cyklande mot det stora fönstret cyklade han fram och tillbaka för att se vem som var inne. Inne tvekade en av kunderna enligt uppgift att lämna sin plats. Det slog tillbaka när

han oväntat stötte på polismannen. På begäran var kunden tvungen att identifiera sig. Några ögonblick tidigare hade de lyckats ta sig till utgången efter att ha avslutat sin måltid. Färre bilar körde i området den eftermiddagen. Ibland parkerades en skoter eller cykel vid fönstret för att säljaren skulle gå in i den. På samma ställe sågs en kund enligt uppgift en gång med sin "dricks" redo för butiksbiträdet som arbetade vid den tidpunkten. Kunden, en man i fyrtioårsåldern, gick in och tittade sig omkring. Han verkade inte bekymrad över sin omgivning men ville prata snabbt med den som var i tjänst. Butiksbiträdet, en asiatisk kvinna, närmade sig honom. Hon frågade om han ville beställa något. Längst bak fanns flera spelautomater och ett rektangulärt bord där färska bröd låg i en oöppnad påse. I närheten kunde man använda toaletten. Samma butiksbiträde lämnade då och då butiken för att titta på registreringsskylten på en parkerad bil. Kanske ville hon skriva ner den, eftersom hon omedelbart tog fram sin mobiltelefon. Hon bestämde sig sedan för att gå tillbaka in. Polisen som cyklade förbi fönstret tog tydligen en omväg efter ett tag. Osäker på om detta var relaterat till en sådan kontroll tvekade kunden inte utan gick till höger, den sida av trottoaren där det knappt fanns några bilar. Halvvägs vände han sig om och bestämde sig för att gå till andra sidan. Det var en sidogata med flera parkerade bilar. Precis förbi en lyktstolpe såg mannen enligt uppgift polisen närma sig. Han klev inte av cykeln. Han närmade sig honom gradvis i gångfart. Mannen lade märke till hans avslappnade uppträdande och blev tillfrågad om han hade sin legitimation med sig. På begäran hämtade polisen sitt dokument ur jackfickan. När den andra polisen granskade det närmare ställde han några korta frågor till mannen. Han blev förvånad när han sa att han fortfarande bodde någon annanstans: det var definitivt inte en "normal" bostadsadress. Efter att ha granskat informationen rådfrågade han centralkontoret. Hans uppgifter kontrollerades på distans. Mannen sa att han hade besökt platsen i fråga mer än en gång. Han förklarade att han, med tanke på sin situation, letade efter sätt att tillbringa dagen utan att vara ute på gatorna i onödan. När han svarade på frågorna nickade polisen med en viss bekräftelse: allt var bra. Han bar mörka solglasögon och hjälm. Han gav tillbaka sitt dokument till mannen. Enligt hans intryck hade mannen flera gånger sagt att han var inblandad i den "beskrivna situationen", en situation han annars aldrig skulle ha upplevt på det sättet. Han behövde inte många ord för att förtydliga sin historia. Just när han skulle ta något annat ur jackfickan gjorde polisen en lätt gest. Han ville inte höra mer från honom. Han avslutade samtalet. De två stod några meter bort, utom synhåll från fönstret. Med händerna på ratten körde polisen sedan ut från gatan. En annan kund, som hade betalat för hans beställning, gick ut. <Fortsättning följer>

"Bil med ikke-vestlige passasjerer etter slutten av 2016" - Del 2

… han syklet mot det store vinduet og syklet frem og tilbake for å se hvem som var inni. Inne skal en av kundene ha nølt med å forlate setet sitt. Det slo tilbake da

han uventet møtte betjenten. På forespørsel måtte kunden identifisere seg. Øyeblikk tidligere hadde de klart å komme seg til utgangen etter å ha spist ferdig. Færre biler kjørte i området den ettermiddagen. Av og til ble en scooter eller sykkel parkert ved vinduet som selgeren kunne gå inn i. På samme sted skal det ha blitt sett en kunde med "tipsene" klare til butikkmedarbeideren som jobbet på det tidspunktet. Kunden, en mann i førtiårene, kom inn og kikket seg rundt. Han virket ikke bekymret for omgivelsene sine, men ville ha en rask prat med den som var på vakt. Butikkmedarbeideren, en asiatisk kvinne, kom bort til ham. Hun spurte om han ville bestille noe. Bakerst var det flere spilleautomater og et rektangulært bord hvor det lå ferske rundstykker i en uåpnet pose. I nærheten kunne man bruke toalettet. Den samme butikkmedarbeideren forlot av og til butikken for å se på skiltet på en parkert bil. Kanskje hun ville skrive det ned, da hun umiddelbart dro frem mobiltelefonen sin. Hun bestemte seg deretter for å gå inn igjen. Betjenten som syklet forbi vinduet tok visstnok en omvei etter en stund. Usikker på om dette var relatert til en slik sjekk, nølte ikke kunden og gikk til høyre, den siden av fortauet der det knapt var noen biler. Halvveis snudde han seg og bestemte seg for å gå over til den andre siden. Det var en sidegate med flere parkerte biler. Like forbi en lyktestolpe så mannen angivelig betjenten nærme seg. Han gikk ikke av sykkelen. Han nærmet seg ham gradvis i gangfart. Mannen la merke til hans avslappede oppførsel og ble spurt om han hadde med seg ID. På forespørsel hentet betjenten dokumentet sitt fra jakkelommen. Da den andre betjenten undersøkte det nærmere, stilte han mannen noen korte spørsmål. Han ble overrasket da han sa at han fortsatt bodde et annet sted: det var definitivt ikke en "vanlig" bostedsadresse. Etter å ha gjennomgått informasjonen, konsulterte han sentralkontoret. Detaljene hans ble sjekket på avstand. Mannen sa at han hadde besøkt det aktuelle stedet mer enn én gang. Han forklarte at han, gitt situasjonen sin, lette etter måter å tilbringe dagen på uten å være unødvendig ute på gatene. Mens han svarte på spørsmålene, nikket betjenten med en viss bekreftelse: alt var i orden. Han hadde på seg mørke solbriller og hjelm. Han ga mannen dokumentet sitt tilbake. Etter hans inntrykk hadde mannen flere ganger uttalt at han var involvert i den «beskrevne situasjonen», en situasjon han ellers aldri ville ha opplevd på den måten. Han trengte ikke mange ord for å klargjøre historien sin. Akkurat idet han skulle til å ta noe annet opp av jakkelommen, gjorde betjenten en liten gest. Han ville ikke høre mer fra ham. Han avsluttet samtalen. De to sto noen meter unna, utenfor synsvidde av vinduet. Med hendene på rattet kjørte betjenten deretter ut av gaten. En annen kunde, som hadde betalt for bestillingen hans, gikk ut. <Fortsettelse følger>

"Bil med ikke-vestlige passagerer efter udgangen af ​​2016" - Del 2

… cyklende hen imod det store vindue cyklede han frem og tilbage for at se, hvem der var indeni. Indenfor tøvede en af ​​kunderne angiveligt med at forlade sin plads. Det gav bagslag, da han uventet mødte betjenten. Efter anmodning skulle kunden identificere sig. Øjeblikke tidligere var det lykkedes dem at komme hen til udgangen efter at have afsluttet deres måltid. Færre biler kørte i området den eftermiddag. Af og til parkeredes en scooter eller cykel ved vinduet, som sælgeren gik ind i. I samme etablissement blev en kunde angiveligt engang set med sine "drikkepenge" klar til den butiksassistent, der arbejdede på det tidspunkt. Kunden, en mand i fyrrerne, kom ind og kiggede sig omkring. Han virkede ikke bekymret for sine omgivelser, men ville gerne have en hurtig snak med den, der var på vagt. Butiksassistenten, en asiatisk kvinde, henvendte sig til ham. Hun spurgte, om han ville bestille noget. Bagerst var der flere spilleautomater og et rektangulært bord, hvorpå der lå friske rundstykker i en uåbnet pose. I nærheden kunne man bruge toilettet. Den samme butiksassistent forlod lejlighedsvis butikken for at se nummerpladen på en parkeret bil. Måske ville hun skrive den ned, da hun straks trak sin mobiltelefon frem. Hun besluttede sig derefter for at gå ind igen. Betjenten, der cyklede forbi vinduet, tog tilsyneladende en omvej efter et stykke tid. Usikker på, om dette var relateret til en sådan kontrol, tøvede kunden ikke og gik til højre, den side af fortovet, hvor der næsten ikke var nogen biler. Halvvejs vendte han om og besluttede at gå over på den anden side. Det var en sidegade med flere parkerede biler. Lige forbi en lygtepæl så manden angiveligt betjenten nærme sig. Han steg ikke af sin cykel. Han nærmede sig ham gradvist i gåtempo. Manden bemærkede hans afslappede opførsel og blev spurgt, om han havde sit ID med sig. Efter anmodning hentede betjenten sit dokument op af sin jakkelomme. Da den anden betjent undersøgte det nærmere, stillede han manden et par korte spørgsmål. Han blev overrasket, da han sagde, at han stadig boede et andet sted: det var bestemt ikke en "normal" bopælsadresse. Efter at have gennemgået oplysningerne kontaktede han hovedkontoret. Hans oplysninger blev tjekket på afstand. Manden sagde, at han havde besøgt det pågældende sted mere end én gang. Han forklarede, at han i betragtning af sin situation ledte efter måder at tilbringe sin dag på uden at være unødvendigt ude på gaden. Da han besvarede spørgsmålene, nikkede betjenten med en vis bekræftelse: alt var fint. Han bar mørke solbriller og hjelm. Han gav manden sit dokument tilbage. Efter hans indtryk havde manden flere gange udtalt, at han var involveret i den "beskrevne situation", en situation han ellers aldrig ville have oplevet på den måde. Han behøvede ikke mange ord for at præcisere sin historie. Lige da han var ved at tage noget mere op af jakkelommen, lavede betjenten en let gestus. Han ville ikke høre mere fra ham. Han afsluttede samtalen. De to stod et par meter væk, ude af syne fra vinduet. Med hænderne på rattet kørte betjenten derefter ud af gaden. En anden kunde, der havde betalt for hans bestilling, gik ud. <Fortsættes>

"Auto, jossa oli ei-länsimaisia ​​matkustajia vuoden 2016 lopun jälkeen" - Osa 2

…pyöräillessään suurta ikkunaa kohti hän pyöräili edestakaisin nähdäkseen, keitä sisällä oli. Sisällä yksi asiakkaista epäröi poistua istuimeltaan. Tämä kostautui, kun hän yllättäen kohtasi poliisin. Asiakkaan pyynnöstä hänen oli esitettävä henkilöllisyytensä. Hetkeä aiemmin he olivat onnistuneet pääsemään uloskäynnille aterian jälkeen. Alueella liikkui vähemmän autoja sinä iltapäivänä. Toisinaan skootteri tai polkupyörä oli pysäköity ikkunan viereen, jotta myyjä käveli sisään. Samassa liikkeessä nähtiin kerran asiakas "tippien" kanssa valmiina sillä hetkellä työskennelleelle myyjälle. Asiakas, nelikymppinen mies, astui sisään ja vilkaisi ympärilleen. Hän ei vaikuttanut olevan huolissaan ympäristöstään, mutta halusi jutella nopeasti päivystävän henkilön kanssa. Myyjä, aasialainen nainen, lähestyi häntä. Hän kysyi, halusiko hän tilata jotain. Takana oli useita peliautomaatteja ja suorakaiteen muotoinen pöytä, jolla oli tuoreita sämpylöitä avaamattomassa pussissa. Lähellä saattoi käyttää vessaa. Sama myyjä poistui toisinaan kaupasta nähdäkseen pysäköidyn auton rekisterikilven. Ehkä hän halusi kirjoittaa sen muistiin, sillä hän otti heti esiin matkapuhelimensa. Sitten hän päätti mennä takaisin sisälle. Ikkunan ohi pyöräillyt poliisi ilmeisesti otti kiertotien hetken kuluttua. Epävarmana siitä, liittyikö tämä tällaiseen tarkastukseen, asiakas ei epäröinyt ja käveli oikealle, jalkakäytävän sille reunalle, jossa ei juurikaan ollut autoja. Puolivälissä katua hän kääntyi ympäri ja päätti mennä toiselle puolelle. Se oli sivukatu, jolla oli useita pysäköityjä autoja. Juuri lyhtypylvään ohi mies oli kertoman mukaan nähnyt poliisin lähestyvän. Hän ei noussut pyörältään. Hän lähestyi miestä vähitellen kävelyvauhdilla. Mies huomasi hänen rennon käytöksensä ja häneltä kysyttiin, oliko hänellä henkilöllisyystodistus mukanaan. Pyynnöstä poliisi otti asiakirjansa takkinsa taskusta. Kun toinen poliisi tutki sitä tarkemmin, hän kysyi mieheltä muutaman lyhyen kysymyksen. Mies yllättyi, kun tämä sanoi asuvansa edelleen muualla: se ei todellakaan ollut "normaali" asuinosoite. Tarkasteltuaan tietoja hän kysyi neuvoa keskustoimistosta. Hänen tietojaan tarkistettiin etänä. Mies kertoi käyneensä kyseisessä paikassa useammin kuin kerran. Hän selitti, että tilanteensa vuoksi hän etsi tapoja viettää päivänsä olematta tarpeettomasti kaduilla. Vastatessaan kysymyksiin poliisi nyökkäsi varmalla vahvistuksella: kaikki oli hyvin. Hänellä oli tummat aurinkolasit ja kypärä. ​​Hän antoi miehelle asiakirjan takaisin. Hänen käsityksensä mukaan mies oli todennut useita kertoja olevansa osallisena "kuvatussa tilanteessa", tilanteessa, jota hän muuten ei olisi koskaan kokenut sillä tavalla. Hän ei tarvinnut montaa sanaa selventääkseen tarinaansa. Juuri kun hän oli aikeissa ottaa jotain muuta takkinsa taskusta, poliisi teki pienen eleen. Hän ei halunnut kuulla häneltä enempää. Hän lopetti keskustelun. Kaksikko seisoi muutaman metrin päässä, ikkunan ulkopuolella. Kädet ratissa poliisi ajoi sitten pois kadulta. Toinen asiakas, joka oli maksanut tilauksensa, käveli ulos. <Jatkuu>

“2016年末之后，非西方乘客的车”——第二部分

……他骑着自行车走向大窗户，来回骑着自行车想看看车里是谁。据报道，车内有一位顾客犹豫着是否要离开座位。结果适得其反，

他意外地遇到了警察。经要求，这位顾客不得不表明身份。片刻之前，他们吃完饭后设法走到了出口。那天下午，该地区的车辆较少。偶尔会有摩托车或自行车停在窗边，等待售货员带他进去。据报道，在同一家店里，一位顾客曾准备好“小费”，准备给当时正在工作的店员。这位四十多岁的男士走进店里，环顾四周。他似乎并不在意周围的环境，只是想和值班的店员快速聊几句。一位亚裔女性店员走了过来，问他是否想点什么。店里后面有几台老虎机和一张长方形桌子，桌子上放着一个未开封的袋子，里面装着新鲜的面包卷。附近有洗手间。这位店员偶尔会离开商店去看停着的汽车的车牌。也许她想记下来，于是立刻掏出手机。然后她决定再回去。骑车经过橱窗的警察似乎在过了一会儿后绕道而行。这位顾客不确定这是否与这种检查有关，毫不犹豫地向右走去，走到人行道上几乎没有车辆的一侧。走到一半，他转身决定走到另一边。那是一条停着几辆车的小街。据报道，刚过路灯柱，这名男子就看到警察走近。他没有下车，而是以步行的速度慢慢向他走去。男子注意到他神情轻松，便询问他是否带了身份证。警察应其要求从男子的夹克口袋里掏出了证件。另一名警察仔细检查后，简短地问了该男子几个问题。当男子说自己仍然住在其他地方时，他感到很惊讶：这绝对不是一个“正常”的住址。查看完信息后，他咨询了总机。他的个人信息被远程核实了。男子说他不止一次去过那个地方。他解释说，考虑到自己的处境，他只是想找个地方好好过一天，避免不必要的外出。回答问题时，警官点了点头，表示一切正常。他戴着墨镜和头盔。他把证件还给了男子。据他印象，男子曾多次表示自己正处于“所描述的情况”，而如果没有他，他根本不可能以那种方式经历这种情况。他不需要太多言语就能解释清楚自己的故事。就在他正要从夹克口袋里掏出别的东西时，警官做了个小小的手势。他不想再听他说话了。于是他结束了谈话。两人站在几米远的地方，窗外看不到他们。警官双手扶着方向盘，把车开出了街道。另一位已经付完钱的顾客走了出去。<未完待续>

「2016年末以降、西洋人以外の乗客が乗った車」 - パート2

…彼は大きな窓に向かって自転車を漕ぎ、車内に誰がいるか確認しようと何度も往復した。車内では、客の一人が席を離れるのを躊躇していたという。それが裏目に出て、

彼は思いがけず警官に遭遇した。警官の要請を受け、客は身元確認をしなければならなかった。ほんの少し前、彼らは食事を終えて出口までたどり着いていたのだ。その日の午後、その辺りを走る車は少なくなった。時折、窓際にスクーターや自転車が停まっており、店員が車内へ入っていくのを待つこともあった。同じ店では、ある客が店員に「チップ」を渡すのを待っているのが目撃されたという。40代の男性客は車内に入ると、辺りを見回した。周囲の状況は気にしていないようだったが、店員と少し話をしたかったようだ。すると、アジア人女性の店員が彼に近づき、何か注文したいかと尋ねた。奥にはスロットマシンが数台と、未開封の袋に入った焼きたてのロールパンが置かれた長方形のテーブルがありました。近くにトイレもありました。同じ店員が時折店を出て、駐車中の車のナンバープレートを確認していました。おそらくメモを取りたかったのでしょう、すぐに携帯電話を取り出しました。そして店内に戻ることにしました。窓の前を自転車で通り過ぎた警官は、しばらくして迂回したようです。これが検問と関係があるのか​​どうか分からず、客はためらうことなく右側、ほとんど車が通っていない歩道の端へと歩いて行きました。途中で引き返し、反対側へ行くことにしました。そこは数台の車が駐車している脇道でした。街灯を過ぎたところで、男性は警官が近づいてくるのを見たそうです。彼は自転車から降りることなく、歩くような速さでゆっくりと近づいてきました。男性は警官の落ち着いた様子に気づき、身分証明書を持っているかどうか尋ねられました。警官は要求に応じて、ジャケットのポケットから身分証明書を取り出しました。もう一人の警官がそれをさらに詳しく調べた後、男性にいくつか簡単な質問をしました。男は、まだ別の場所に住んでいると言い、驚いた。それは明らかに「普通の」住所ではなかった。情報を確認した後、中央事務所に問い合わせた。彼の情報は遠隔で確認された。男は、問題の場所に複数回訪れたことがあると言った。自分の状況を考えると、不必要に路上に出ることなく一日を過ごす方法を探しているのだ、と説明した。男が質問に答えると、警官は確信を込めて頷いた。何も問題ない。男はサングラスをかけ、ヘルメットをかぶっていた。そして、男に書類を返した。男の印象では、男は「説明された状況」に巻き込まれたと何度も述べていた。そうでなければ、そのような状況には決して遭遇しなかっただろう。自分の話を明確にするのに、多くの言葉は必要なかった。男がジャケットのポケットから何かを取り出そうとしたまさにその時、警官は軽く身振りをした。男からはこれ以上何も聞きたくないようだった。そして会話を終えた。二人は数メートル離れた、窓からは見えない場所に立っていた。警官はハンドルに手を置いたまま、そのまま車を路上から運び出した。代金を支払った別の客は店から出て行った。<続く>

"2016년 말 이후 비서구권 승객이 탄 차" - 2부

… 그는 큰 창문 쪽으로 자전거를 타고 가며 안에 누가 있는지 확인하려고 앞뒤로 움직였다. 안에서는 손님 한 명이 자리에서 일어나기를 망설였다고 한다.

그는 예상치 못하게 경찰관과 마주쳤다. 경찰관의 요청에 따라 손님은 신분을 밝혀야 했다. 조금 전, 그들은 식사를 마치고 출구로 향했다. 그날 오후 그 지역에는 차량 통행이 적었다. 가끔씩 스쿠터나 자전거가 창문 옆에 주차되어 있어 점원이 안으로 들어가도록 했다. 같은 매장에서 한 손님이 당시 점원에게 줄 "팁"을 준비하고 있는 모습이 목격되었다고 한다. 40대 남성인 그 손님은 안으로 들어와 주변을 둘러보았다. 그는 주변 환경에는 신경 쓰지 않는 듯 보였지만, 당직 직원과 간단히 이야기를 나누고 싶어 했다. 아시아계 여성 점원이 그에게 다가와 주문할 것이 있냐고 물었다. 뒤쪽에는 슬롯머신 여러 대와 개봉하지 않은 봉지에 담긴 신선한 롤빵이 놓인 직사각형 테이블이 있었습니다. 근처에는 화장실이 있었습니다. 그 점원은 가끔씩 가게를 나가 주차된 차의 번호판을 확인했습니다. 아마도 적어두고 싶었는지, 곧바로 휴대전화를 꺼냈습니다. 그리고 다시 안으로 들어가기로 했습니다. 창문을 지나던 경찰관은 잠시 후 우회한 것 같았습니다. 손님은 이것이 그런 단속과 관련이 있는지 확신하지 못하고 망설임 없이 오른쪽, 차가 거의 없는 인도 쪽으로 걸어갔습니다. 반쯤 지나자 그는 돌아서서 반대편으로 가기로 했습니다. 주차된 차가 몇 대 있는 옆길이었습니다. 가로등을 지나자마자 그 남자는 경찰관이 다가오는 것을 보았다고 합니다. 그는 자전거에서 내리지 않고 천천히 걸어가는 속도로 그에게 다가갔습니다. 남자는 그의 느긋한 태도를 보고 신분증을 지참했는지 물었습니다. 경찰관의 요청에 따라 그 경찰관은 재킷 주머니에서 신분증을 꺼냈습니다. 다른 경찰관이 신분증을 자세히 살펴보고 몇 가지 간단한 질문을 했습니다. 그는 자신이 아직 다른 곳에 거주하고 있다고 말하자 놀랐다. 분명 "정상적인" 거주지가 아니었다. 정보를 검토한 후, 그는 중앙 사무실에 문의했다. 그의 신상 정보는 원격으로 확인되었다. 그는 문제의 장소를 한 번 이상 방문했다고 말했다. 그는 자신의 상황을 고려해 불필요하게 거리에 나가지 않고 하루를 보낼 방법을 찾고 있다고 설명했다. 그가 질문에 답하자, 경찰관은 고개를 끄덕이며 확신을 표했다. 모든 것이 괜찮다는 듯. 그는 짙은 선글라스와 헬멧을 착용했다. 그는 그에게 서류를 돌려주었다. 그의 인상에 따르면, 그 남자는 "설명된 상황"에 연루되었다고 여러 번 말했는데, 그렇지 않았다면 그런 식으로는 결코 경험하지 못했을 상황이었다. 그는 자신의 이야기를 명확히 하는 데 많은 말이 필요하지 않았다. 그가 재킷 주머니에서 다른 무언가를 꺼내려는 순간, 경찰관은 살짝 손짓을 했다. 더 이상 그에게서 듣고 싶지 않은 듯했다. 그는 대화를 끝냈다. 두 사람은 창문에서 보이지 않는 몇 미터 떨어진 곳에 서 있었다. 그리고 경찰관은 운전대에 손을 얹은 채 차를 몰고 길을 나섰다. 주문 금액을 지불한 다른 손님이 나갔습니다. <계속>

"Kotse na may mga hindi taga-Western na nakatira pagkatapos ng katapusan ng 2016" - Bahagi 2

… nagbibisikleta patungo sa malaking bintana, umikot siya pabalik-balik upang makita kung sino ang nasa loob. Sa loob, ang isa sa mga customer ay naiulat na nag-aalangan na umalis sa kanyang upuan. Nag-backfire yun nung

hindi niya inaasahang nakasalubong niya ang opisyal. Sa kahilingan, ang customer ay kailangang kilalanin ang kanilang sarili. Ilang sandali pa ay nagawa na nilang makalabas sa labasan pagkatapos nilang kumain. Mas kaunting mga sasakyan ang nagmamaneho sa lugar noong hapong iyon. Paminsan-minsan, may nakaparada na scooter o bisikleta sa tabi ng bintana para pasokin ng tindera. Sa parehong establisyimento, minsang nakita ang isang customer na nakahanda ang kanyang "tips" para sa shop assistant na nagtatrabaho noon. Pumasok ang kostumer, isang lalaking nasa edad kwarenta, at luminga-linga sa paligid. Mukhang wala siyang pakialam sa paligid pero gusto niyang makipag-chat kaagad sa kung sino man ang naka-duty. Lumapit sa kanya ang shop assistant, isang Asian woman. Tinanong niya kung may gusto siyang i-order. Sa likod ay ilang mga slot machine at isang hugis-parihaba na mesa kung saan nakalagay ang mga sariwang rolyo sa isang hindi pa nabubuksang bag. Sa malapit, maaaring gamitin ng isa ang banyo. Ang parehong shop assistant ay paminsan-minsan ay umalis sa shop upang makita ang plaka ng isang nakaparadang sasakyan. Marahil ay gusto niyang isulat ito, dahil agad niyang inilabas ang kanyang cell phone. Pagkatapos ay nagpasya siyang bumalik sa loob. Ang opisyal na dumaan sa bintana ay tila lumihis pagkaraan ng ilang sandali. Hindi sigurado kung ito ay nauugnay sa naturang tseke, ang customer ay hindi nagdalawang-isip at naglakad sa kanan, sa gilid ng bangketa kung saan halos walang mga sasakyan. Sa kalagitnaan, tumalikod siya at nagpasyang pumunta sa kabilang side. Isa itong side street na may ilang nakaparadang sasakyan. Nakadaan lang sa poste ng lampara, nakita na umano ng lalaki ang papalapit na opisyal. Hindi siya bumababa sa kanyang bike. Unti-unti siyang lumapit sa kanya sa bilis ng paglalakad. Napansin ng lalaki ang kanyang maluwag na kilos at tinanong kung dala niya ang kanyang ID. Sa kahilingan, kinuha ng opisyal ang kanyang dokumento mula sa bulsa ng kanyang jacket. Nang suriin itong mabuti ng ibang opisyal, tinanong niya ang lalaki ng ilang maikling tanong. Nagulat siya nang sabihin niyang naninirahan pa rin siya sa ibang lugar: tiyak na hindi ito "normal" na tirahan. Matapos suriin ang impormasyon, sumangguni siya sa sentral na tanggapan. Ang kanyang mga detalye ay nasuri nang malayuan. Sinabi ng lalaki na binisita niya ang lokasyong pinag-uusapan nang higit sa isang beses. Ipinaliwanag niya na, dahil sa kanyang sitwasyon, naghahanap siya ng mga paraan upang gugulin ang kanyang araw nang hindi kinakailangang lumabas sa mga lansangan. Habang sinasagot niya ang mga tanong, tumango ang opisyal na may tiyak na kumpirmasyon: maayos ang lahat. Nakasuot siya ng dark sunglasses at helmet. Ibinalik niya sa lalaki ang kanyang dokumento. Ayon sa kanyang impresyon, ilang beses nang sinabi ng lalaki na siya ay nasasangkot sa "inilarawang sitwasyon," isang sitwasyong hindi niya mararanasan sa ganoong paraan. Hindi niya kailangan ng maraming salita para linawin ang kanyang kwento. Nang may kukunin pa sana siya sa bulsa ng kanyang jacket, bahagyang kumilos ang opisyal. Ayaw na niyang makarinig ng kahit ano mula sa kanya. Tinapos niya ang usapan. Nakatayo ang dalawa ilang metro ang layo, malayo sa bintana. Sa kanyang mga kamay sa manibela, ang opisyal pagkatapos ay nagmaneho palabas ng kalye. Ang isa pang customer, na nagbayad para sa kanyang order, ay lumabas. <Ipagpapatuloy>

"รถที่มีผู้โดยสารที่ไม่ใช่ชาวตะวันตกหลังสิ้นปี 2559" - ตอนที่ 2

... เขาปั่นจักรยานไปที่หน้าต่างบานใหญ่ พลางมองไปรอบๆ เพื่อดูว่ามีใครอยู่ข้างใน มีรายงานว่าลูกค้าคนหนึ่งลังเลที่จะลุกออกจากที่นั่ง แต่กลับกลายเป็นว่า

เขาได้พบกับเจ้าหน้าที่โดยไม่คาดคิด เมื่อถูกขอให้แสดงตัวตน ก่อนหน้านี้ไม่นาน พวกเขาก็เดินไปที่ทางออกหลังจากรับประทานอาหารเสร็จ บ่ายวันนั้นมีรถยนต์วิ่งน้อยลง บางครั้งจะมีรถสกู๊ตเตอร์หรือจักรยานจอดอยู่ข้างหน้าต่างเพื่อให้พนักงานขายเดินเข้าไป ที่ร้านเดียวกันนี้ มีรายงานว่าครั้งหนึ่งเคยเห็นลูกค้าคนหนึ่งถือ "ทิป" ไว้รอพนักงานขายที่ทำงานอยู่ ลูกค้าชายวัยสี่สิบกว่าๆ เดินเข้ามาและมองไปรอบๆ เขาดูเหมือนจะไม่ได้สนใจสภาพแวดล้อมรอบตัว แต่ต้องการพูดคุยกับพนักงานที่กำลังปฏิบัติหน้าที่ พนักงานขายหญิงชาวเอเชียเดินเข้ามาหาเขา เธอถามว่าเขาต้องการสั่งอะไรไหม ด้านหลังมีเครื่องสล็อตแมชชีนหลายเครื่องและโต๊ะสี่เหลี่ยมที่วางขนมปังโรลสดไว้ในถุงที่ยังไม่ได้เปิด ใกล้ๆ กันนั้น เราสามารถเข้าห้องน้ำได้ พนักงานขายคนเดิมมักจะออกจากร้านไปเพื่อดูป้ายทะเบียนรถที่จอดอยู่ บางทีเธออาจจะอยากจดบันทึกไว้ เธอจึงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาทันที จากนั้นเธอก็ตัดสินใจกลับเข้าไปข้างใน เจ้าหน้าที่ที่ปั่นจักรยานผ่านหน้าต่างดูเหมือนจะอ้อมไปสักพัก ไม่แน่ใจว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเช็คหรือไม่ ลูกค้าจึงไม่ลังเลและเดินไปทางขวา ฝั่งทางเท้าที่แทบไม่มีรถเลย เมื่อเดินไปได้ครึ่งทาง เขาก็หันหลังกลับและตัดสินใจไปอีกฝั่ง เป็นถนนเล็กๆ ที่มีรถจอดอยู่หลายคัน เลยเสาไฟไปเล็กน้อย ชายคนนั้นเห็นเจ้าหน้าที่กำลังเดินเข้ามา เขาไม่ได้ลงจากจักรยาน เขาค่อยๆ เดินเข้าไปหาเจ้าหน้าที่ด้วยความเร็วพอประมาณ ชายคนนั้นสังเกตเห็นท่าทางที่ผ่อนคลายของเขา จึงถูกถามว่ามีบัตรประจำตัวติดตัวมาหรือไม่ เมื่อเจ้าหน้าที่ขอเอกสาร เจ้าหน้าที่ก็หยิบเอกสารของเขาออกมาจากกระเป๋าเสื้อแจ็คเก็ต เมื่อเจ้าหน้าที่อีกคนตรวจสอบเอกสารอย่างละเอียด เขาก็ถามคำถามสั้นๆ สองสามข้อ เขาประหลาดใจเมื่อบอกว่าเขายังคงอาศัยอยู่ที่อื่น เพราะที่อยู่นั้นไม่ใช่ที่พักอาศัย "ปกติ" อย่างแน่นอน หลังจากตรวจสอบข้อมูลแล้ว เขาได้ติดต่อสำนักงานกลาง ซึ่งรายละเอียดของเขาได้รับการตรวจสอบจากระยะไกล ชายคนดังกล่าวบอกว่าเขาเคยไปสถานที่ดังกล่าวมากกว่าหนึ่งครั้ง เขาอธิบายว่าด้วยสถานการณ์ของเขา เขากำลังมองหาวิธีที่จะใช้ชีวิตประจำวันโดยไม่ต้องออกไปบนท้องถนนโดยไม่จำเป็น ขณะที่เขาตอบคำถาม เจ้าหน้าที่ก็พยักหน้ายืนยันอย่างแน่วแน่ว่า ทุกอย่างเรียบร้อยดี เขาสวมแว่นกันแดดสีเข้มและหมวกกันน็อค เขาส่งเอกสารคืนให้ชายคนนั้น ตามความรู้สึกของเขา ชายคนดังกล่าวเคยบอกหลายครั้งว่าเขากำลังเกี่ยวข้องกับ "สถานการณ์ที่อธิบายไว้" ซึ่งเป็นสถานการณ์ที่เขาไม่เคยพบเจอมาก่อน เขาไม่ต้องการคำพูดมากมายเพื่ออธิบายเรื่องราวของเขา ขณะที่เขากำลังจะหยิบอะไรบางอย่างออกจากกระเป๋าเสื้อแจ็คเก็ต เจ้าหน้าที่ก็ทำท่าทางเล็กน้อย เขาไม่อยากได้ยินอะไรจากเขาอีก เขาจึงจบการสนทนา ทั้งสองยืนห่างออกไปไม่กี่เมตร พ้นสายตาจากหน้าต่าง เจ้าหน้าที่คนนั้นวางมือบนพวงมาลัยแล้วขับรถออกไปนอกถนน ลูกค้าอีกคนที่จ่ายเงินค่าอาหารแล้วเดินออกไป <โปรดติดตามตอนต่อไป>

"2016 के अंत के बाद गैर-पश्चिमी लोगों वाली कार" - भाग 2

... बड़ी खिड़की की ओर साइकिल चलाते हुए, वह यह देखने के लिए आगे-पीछे साइकिल चलाता रहा कि अंदर कौन है। अंदर, कथित तौर पर एक ग्राहक अपनी सीट छोड़ने में हिचकिचा रहा था। यह बात तब उलटी पड़ गई जब

उसकी अचानक पुलिस अधिकारी से मुलाक़ात हो गई। अनुरोध करने पर, ग्राहक को अपनी पहचान बतानी पड़ी। कुछ क्षण पहले, वे अपना खाना खत्म करने के बाद किसी तरह बाहर निकलने में कामयाब रहे थे। उस दोपहर उस इलाके में कम कारें चल रही थीं। कभी-कभी, कोई स्कूटर या साइकिल खिड़की के पास खड़ी होती थी ताकि विक्रेता उसमें बैठकर अंदर जा सके। उसी दुकान पर, एक ग्राहक को कथित तौर पर उस समय काम कर रहे दुकान सहायक के लिए अपनी "टिप्स" तैयार रखते देखा गया था। वह ग्राहक, जो लगभग चालीस साल का था, अंदर आया और इधर-उधर देखा। उसे अपने आस-पास की कोई चिंता नहीं थी, बल्कि वह ड्यूटी पर मौजूद किसी भी व्यक्ति से थोड़ी बातचीत करना चाहता था। दुकान सहायक, एक एशियाई महिला, उसके पास आई। उसने पूछा कि क्या वह कुछ ऑर्डर करना चाहता है। पीछे कई स्लॉट मशीनें और एक आयताकार मेज़ थी जिस पर एक बंद बैग में ताज़ा रोल रखे थे। पास ही, शौचालय का इस्तेमाल किया जा सकता था। वही दुकान सहायक कभी-कभी किसी खड़ी कार का नंबर प्लेट देखने के लिए दुकान से बाहर निकल जाती थी। शायद वह उसे नोट करना चाहती थी, इसलिए उसने तुरंत अपना मोबाइल फोन निकाला। फिर उसने वापस अंदर जाने का फैसला किया। खिड़की के पास से साइकिल चला रहा अधिकारी, कुछ देर बाद रास्ता बदल गया। ग्राहक को यकीन नहीं था कि यह किसी ऐसी जाँच से जुड़ा है या नहीं, वह बिना किसी हिचकिचाहट के दाईं ओर चला गया, फुटपाथ के उस तरफ जहाँ लगभग कोई कार नहीं थी। आधे रास्ते में, वह मुड़ा और दूसरी तरफ जाने का फैसला किया। यह एक गली थी जहाँ कई कारें खड़ी थीं। एक लैंपपोस्ट के ठीक पीछे, उस आदमी ने कथित तौर पर अधिकारी को आते देखा। वह अपनी बाइक से नहीं उतरा। वह धीरे-धीरे पैदल ही उसके पास गया। उस आदमी ने उसके शांत व्यवहार को देखा और उससे पूछा गया कि क्या उसके पास उसका पहचान पत्र है। अनुरोध करने पर, अधिकारी ने उसकी जैकेट की जेब से उसका दस्तावेज़ निकाला। जब दूसरे अधिकारी ने उसे और गौर से देखा, तो उसने उस आदमी से कुछ छोटे सवाल पूछे। उसे हैरानी हुई जब उसने बताया कि वह अब भी कहीं और रह रहा है: यह निश्चित रूप से कोई "सामान्य" आवासीय पता नहीं था। जानकारी देखने के बाद, उसने केंद्रीय कार्यालय से संपर्क किया। उसके विवरण की दूर से जाँच की गई। उस व्यक्ति ने बताया कि वह उस जगह पर एक से ज़्यादा बार जा चुका है। उसने बताया कि अपनी स्थिति को देखते हुए, वह बेवजह सड़कों पर निकले बिना अपना दिन बिताने के तरीके खोज रहा था। जैसे ही उसने सवालों के जवाब दिए, अधिकारी ने एक निश्चित पुष्टि के साथ सिर हिलाया: सब कुछ ठीक है। उसने काला धूप का चश्मा और हेलमेट पहना हुआ था। उसने उस व्यक्ति को उसका दस्तावेज़ वापस दे दिया। उसके अनुमान के अनुसार, उस व्यक्ति ने कई बार कहा था कि वह "वर्णित स्थिति" में शामिल था, एक ऐसी स्थिति जिसका उसने अन्यथा कभी अनुभव नहीं किया होता। उसे अपनी कहानी स्पष्ट करने के लिए ज़्यादा शब्दों की ज़रूरत नहीं पड़ी। जैसे ही वह अपनी जैकेट की जेब से कुछ और निकालने वाला था, अधिकारी ने हल्का सा इशारा किया। वह उससे और कुछ नहीं सुनना चाहता था। उसने बातचीत खत्म कर दी। दोनों कुछ मीटर की दूरी पर, खिड़की से नज़र बचाकर खड़े थे। स्टीयरिंग पर हाथ रखे, अधिकारी फिर सड़क से बाहर चला गया। एक अन्य ग्राहक, जिसने अपने ऑर्डर का भुगतान कर दिया था, बाहर चला गया। <जारी रहेगा>

"سيارة ركاب غير غربيين بعد نهاية عام ٢٠١٦" - الجزء الثاني

... ركب دراجته نحو النافذة الكبيرة، وظلّ يركض ذهابًا وإيابًا ليرى من بالداخل. في الداخل، تردد أحد الزبائن في مغادرة مقعده، لكن ذلك لم يُجدي نفعًا عندما التقى بالضابط فجأة. بناءً على طلبه، اضطر الزبون إلى تعريف نفسه. قبل لحظات، تمكنوا من الوصول إلى المخرج بعد الانتهاء من وجبتهم. قلّت السيارات في المنطقة بعد ظهر ذلك اليوم. أحيانًا، كانت دراجة نارية أو سكوتر متوقفة بجانب النافذة ليدخلها البائع. في نفس المكان، شوهد زبونٌ يحمل "بقشيشه" جاهزًا لبائع المتجر الذي كان يعمل آنذاك. دخل الزبون، وهو رجل في الأربعينيات من عمره، وألقى نظرة خاطفة حوله. لم يبدُ عليه القلق بشأن ما حوله، بل أراد التحدث سريعًا مع من كان في الخدمة. اقتربت منه البائعة، وهي امرأة آسيوية، وسألته إن كان يريد طلب شيء ما. في الخلف، كانت هناك عدة ماكينات قمار وطاولة مستطيلة عليها لفائف خبز طازجة في كيس غير مفتوح. وفي الجوار، كان بإمكان المرء استخدام دورة المياه. كانت بائعة المتجر نفسها تغادر المتجر أحيانًا لرؤية لوحة ترخيص سيارة متوقفة. ربما أرادت تدوينها، فأخرجت هاتفها المحمول على الفور. ثم قررت العودة إلى الداخل. يبدو أن الضابط الذي مرّ بدراجته من النافذة سلك طريقًا آخر بعد قليل. لم يكن الزبون متأكدًا مما إذا كان هذا مرتبطًا بمثل هذا التفتيش، فلم يتردد وسار إلى اليمين، جانب الرصيف حيث لا توجد سيارات تقريبًا. في منتصف الطريق، استدار وقرر الذهاب إلى الجانب الآخر. كان شارعًا جانبيًا به عدة سيارات متوقفة. بعد عمود إنارة مباشرةً، قيل إن الرجل رأى الضابط يقترب. لم ينزل عن دراجته، بل اقترب منه تدريجيًا بخطى ثابتة. لاحظ الرجل هدوءه، فسأله إن كان يحمل هويته. بناءً على طلبه، أخرج الضابط وثيقته من جيب سترته. وعندما فحصها الضابط الآخر عن كثب، سأل الرجل بعض الأسئلة الموجزة. تفاجأ الرجل عندما قال إنه لا يزال يقيم في مكان آخر: إنه بالتأكيد ليس عنوان سكن "عاديًا". بعد مراجعة المعلومات، استشار المكتب المركزي. تم التحقق من بياناته عن بُعد. قال الرجل إنه زار المكان المعني أكثر من مرة. أوضح أنه، نظرًا لوضعه، يبحث عن طرق لقضاء يومه دون الحاجة إلى الخروج إلى الشارع. وبينما كان يجيب على الأسئلة، أومأ الضابط برأسه مؤكدًا: كل شيء على ما يرام. كان يرتدي نظارة شمسية داكنة وخوذة. أعاد للرجل وثيقته. وحسب انطباعه، فقد ذكر الرجل عدة مرات أنه متورط في "الموقف الموصوف"، وهو موقف ما كان ليختبره لولا ذلك. لم يكن بحاجة إلى الكثير من الكلمات لتوضيح روايته. وبينما كان على وشك إخراج شيء آخر من جيب سترته، قام الضابط بإشارة خفيفة. لم يرغب في سماع المزيد منه. أنهى المحادثة. كان الاثنان يقفان على بُعد أمتار قليلة، بعيدًا عن أنظار النافذة. ويداه على المقود، انطلق الضابط بالسيارة إلى الشارع. زبون آخر، كان قد دفع ثمن طلبه، خرج. <يتبع>

"אויטאָ מיט נישט-מערבֿדיקע פּאַסאַזשירן נאָך דעם סוף פֿון 2016" - טייל 2

... פֿאָרנדיק מיטן וועלאָסיפּעד צום גרויסן פֿענצטער, איז ער געפֿאָרן אַהין און צוריק צו זען ווער עס איז אינעווייניק. אינעווייניק, האָט איינער פֿון די קאַסטאָמערס געמאָלדן זיך געצווייפֿלט צו פֿאַרלאָזן זײַן זיץ. דאָס האָט זיך אומגעקערט ווען ער האָט אומגעריכט באַגעגנט דעם אָפֿיציר. אויף בקשה, האָט דער קונה געדאַרפֿט זיך אידענטיפֿיצירן. מאָמענטן פֿריִער, האָבן זיי זיך געראַטן צו מאַכן דעם וועג צום אַרויסגאַנג נאָך ענדיקן זייער מאָלצײַט. ווייניקער אויטאָס זענען געפֿאָרן אין דער געגנט יענעם נאָכמיטאָג. מאַנטשמאָל פלעגט אַ סקוטער אָדער וועלאָסיפּעד זײַן געפּאַרקט בײַם פֿענצטער כּדי דער פֿאַרקויפֿער זאָל אַרײַנגיין אין אים. אין דער זעלבער געשעפֿט, האָט מען געמאָלדן אַז אַ קונה האָט אַמאָל געזען מיט זײַנע "טרינקגעלט" גרייט פֿאַר דעם קראָם־אַרבעטער וואָס האָט דעמאָלט געאַרבעט. דער קונה, אַ מאַן אין זײַנע פֿערציקער, איז אַרײַן און האָט זיך אַרום געקוקט. ער האָט נישט אויסגעזען באַזאָרגט וועגן זײַן סבֿיבֿה, אָבער ער האָט געוואָלט האָבן אַ שנעלע שמועס מיט ווער עס איז געווען אויף דער אַרבעט. די קראָם־אַרבעטערין, אַן אַזיאַטישע פֿרוי, האָט זיך צו אים צוגעגאַנגען. זי האָט געפֿרעגט צי ער וויל עפּעס באַשטעלן. אין הינטן זענען געווען עטלעכע שפּיל־מאַשינען און אַ רעכטעקיקער טיש אויף וועלכן פֿרישע זעמל האָבן געלעגן אין אַן נישט־געעפֿנטן זעקל. נישט ווייט דערפון, האט מען געקענט ניצן דעם טואַלעט. די זעלבע קראָם־פאַרקויפערין איז מאַנchmal אַרויסגעגאַנגען פונעם קראָם צו זען די נומער־פּלאַטע פון ​​אַ פּאַרקירטן אויטאָ. אפשר האָט זי געוואָלט דאָס אויפשרייבן, ווייל זי האָט גלייך אַרויסגעצויגן איר סעלפאָון. דערנאָך האָט זי באַשלאָסן צוריק אַרײַנצוגיין. דער פּאָליציאַנט וואָס איז דורכגעפאָרן מיטן וועלאָסיפּעד בײַם פֿענצטער האָט לכאורה גענומען אַן אומוועג נאָך אַ ווײַלע. נישט זיכער צי דאָס איז פֿאַרבונדן מיט אַזאַ קאָנטראָל, האָט דער קונה נישט געצווייפֿלט און איז געגאַנגען רעכטס, צו דער זײַט פֿונעם טראָטואַר וואו עס זענען כּמעט נישט געווען קיין אויטאָס. אין מיטן וועג האָט ער זיך אומגעקערט און באַשלאָסן צו גיין אויף דער אַנדערער זײַט. דאָס איז געווען אַ זײַט־גאַס מיט עטלעכע פּאַרקירטע אויטאָס. גלייך נאָך אַ לאָמפּן־פּאָסטן האָט דער מאַן געזען דעם פּאָליציאַנט זיך צוקומען. ער איז נישט אַראָפּ פֿון זײַן וועלאָסיפּעד. ער האָט זיך ביסלעכווײַז צוגעגאַנגען צו אים מיט אַ גייענדיקן טעמפּאָ. דער מאַן האָט באַמערקט זײַן רואיקן אויפֿפֿירונג און מען האָט אים געפֿרעגט צי ער האָט מיט זיך זײַן אידענטיפֿיקאַציע־קאַרטל. אויף דער בקשה האָט דער פּאָליציאַנט אַרויסגענומען זײַן דאָקומענט פֿון זײַן דזשאַקעט־קעשענע. ווען דער אַנדערער פּאָליציאַנט האָט עס נענטער באַטראַכט, האָט ער דעם מאַן געפֿרעגט אַ פּאָר קורצע פֿראַגעס. ער איז געווען איבערראשט ווען ער האָט געזאָגט אַז ער וואוינט נאָך אַנדערשוווּ: דאָס איז באַשטימט נישט קיין "נאָרמאַלע" וואוינונג־אַדרעס. נאָך איבערקוקן די אינפֿאָרמאַציע, האָט ער זיך געוואָנדן צום צענטראלן אָפֿיס. זיינע פרטים זענען געטשעקט געוואָרן פון ווייטן. דער מאַן האָט געזאָגט אַז ער האָט באַזוכט דעם אָרט אין פראַגע מער ווי איין מאָל. ער האָט דערקלערט אַז, געגעבן זיין סיטואַציע, זוכט ער וועגן צו פאַרברענגען זיין טאָג אָן צו זיין אומנייטיק אויף די גאַסן. ווען ער האָט געענטפערט די פֿראַגעס, האָט דער אָפיציר געניקט מיט אַ געוויסער באַשטעטיקונג: אַלץ איז אין אָרדענונג. ער האָט געטראָגן טונקעלע זונברילן און אַ העלם. ער האָט דעם מאַן צוריקגעגעבן זיין דאָקומענט. לויט זיין איינדרוק, האָט דער מאַן עטלעכע מאָל געזאָגט אַז ער איז געווען פֿאַרוויקלט אין דער "באַשריבענער סיטואַציע", אַ סיטואַציע וואָס ער וואָלט אַנדערש קיינמאָל נישט דערפֿאַרן אויף אַזאַ אופֿן. ער האָט נישט געדאַרפֿט קיין סך ווערטער צו קלאָר מאַכן זיין געשיכטע. פּונקט ווען ער האָט זיך געגרייט צו נעמען נאָך עפּעס פֿון זיין דזשאַקעט קעשענע, האָט דער אָפיציר געמאַכט אַ קליינע באַוועגונג. ער האָט נישט געוואָלט הערן מער פֿון אים. ער האָט געענדיקט די שמועס. די צוויי זענען געשטאַנען אַ פּאָר מעטער אַוועק, נישט קענטיק פֿון פֿענצטער. מיט די הענט אויף דעם ראָד, איז דער אָפיציר דאַן אַרויסגעפֿאָרן פֿון גאַס. נאָך אַ קונה, וואָס האָט באַצאָלט פֿאַר זיין באַשטעלונג, איז אַרויסגעגאַנגען. <פֿאָרזעצונג וועט ווערן>